Aan Henk en zijn vrienden

Bedankt

Bedankt, beste Henk, ik vind jou enorm,
Jij weerstond zonder plooien de ziedende storm,
Die losbarstte over jouw vriendelijk hoofd,
Omdat jij in Pedofiele Liefde gelooft.

Jij zag geen reden, jezelf te bedriegen,
En zei: "Zo is 't, wat zou ik dan liegen?"
Jij kon dat doen, bent niet als mij
Beteugeld in de maatschappij.

Maar ik dank je vooral, daar je 't metterdaad,
Gezegd hebt, en zo in de Nederlandse Staat
Géén stééntje tot begrip aandroeg, maar zelfs een reuze kei,
En ik dank niet jou slechts, beste Henk, er komen er nog bij!

Want óók dank ik jouw vrienden, die naast jou stonden,
Je steunden, en schreven dat ze 't kolder vonden,
Dat jij was opgepakt, en op zo'n moment, zo meen ik, Henk,
Komt zulke steun, oprecht gemeend, als een bovenaards geschenk.

Bedankt ook voor zondagavond, want aan de telefoon,
Zei je mij nog: "Hans, kom gerust, want hier ben je gewoon
Welkom, iedere keer als je in vrede komt, wees dus maar niet verlegen",
En dat Henk, deze openheid, kom je niet veel meer tegen!

Hans

bron: 'Aan Henk en zijn vrienden'; Sekstant (maandblad van de NVSH), no. 9; september 1978