Ben ik pedofiel?

Het t.v.-gesprek over pedofilie [AVRO-Televisier, 19-8-74] vond ik teleurstellend. Er werd over pedofielen gesproken alsof het duidelijk te herkennen mensen zijn, zoals mensen met rood haar of bruine ogen. Zou dat zo zijn dan zouden de wetenschappers over een paar jaar misschien kunnen aantonen dat er 2.000 of 2.000.000 pedofielen in Nederland wonen. In het t.v.-gesprek werd verder òver pedofielen gesproken, het ging over anderen dan de aanwezigen, voor sommigen waren het anderen, die vreselijk anders zijn. Er zijn ook deskundigen die er een handje van hebben om anders te zijn dan degenen die ze helpen. De zinnige opmerkingen en vragen van de kleuterleidster, moeder van 4 kinderen, over sexuele gevoelens bij kinderen werden in het geheel niet beantwoord. In het denken over de uitzending en deze zaken heb ik mezelf als uitgangspunt genomen omdat ik mezelf het beste ken. [...] Als een kind opgewonden en vrolijk van me wordt krijg ik warme gevoelens. Van wie gaat het uit? Van beiden denk ik. En beiden vinden we het prettig. Ik kan me niet anders voorstellen dan dat in de ouder-kind relatie dezelfde gevoelens een rol spelen, alleen zijn ze daar gewettigd ondergebracht in het begrip ouderliefde. Ben ik pedofiel? Bij een ruime begripsbepaling waarschijnlijk wel. Maar dan krijg ik het rijk te noemen gevoel dat ik in die zin ook heterofiel, homofiel en anglofiel ben.

[Voor de duidelijkheid; het betreft hier een vrouw die zich zorgen maakt dat gezien de definitie van pedofilie in de uitzending ook vrij geaccepteerde intimiteiten met kinderen onder de noemer pedofilie gaan vallen.]

bron: Ingezonden brief 'Ben ik pedofiel?' door Meta Petri; Bron onbekend; 1974