Brief aan 12e ILGA conferentie te Stockholm

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Door: Vereniging Martijn

Amsterdam, 28 Juni 1990.

Aan 12e ILGA conferentie te Stockholm.



Dit stuk vervangt een afvaardiging van Ver. Martijn. Gebrek aan financiële middelen heeft ons er helaas van weerhouden. Toch wilden wij ons uitgebreider voorstellen, dan in een preconference paper mogelijk is.

De doelstelling van de vereniging:

Uit de statuten: "Het doel van de vereniging is: Het bespreekbaar maken en het streven naar wettelijke en maatschappelijke acceptatie van ouderen-jongeren relaties."

In deze doelstelling zijn twee elementen verbonden die niet los van elkaar mogen komen te staan: Bespreekbaarheid en acceptatie (Ter aanvulling op wat er in de preconference papers over de vereniging staat vermeld). Wij willen er voor waken dat enerzijds kinderen vogelvrij verklaard worden en anderzijds seksuele gevoelens tussen kinderen en volwassenen onnodig worden getaboeïseerd. Een open dialoog over de maatschappelijke en meer specifiek over de erotisch-seksuele verhoudingen tussen hen, is daarbij van groot belang.

Ver. Martijn neemt geen genoegen met goede bedoelingen. Onder dat motto hebben wij in samenwerking met de Ned. Ver. voor Seksuele Hervorming het initiatief genomen tot een overleg tussen organisaties die op de één of andere wijze betrokken zijn bij seks of erotiek van en met kinderen. Uit dit overleg is een vruchtbare dialoog tussen ons en de Ver. tegen Kinder Mishandeling ontstaan.

Algemene visie:

Seksueel geweld (ruimer dan seksueel misbruik!) is een sleutelwoord in het denken binnen de vereniging. In dit begrip ligt de kern besloten van waar het om draait: de seksuele beleving die geweld wordt aangedaan. Dat is het geval bij seksueel misbruik van kinderen, bij verkrachting, bij potenrammerij, bij pedo-afperserij en noem maar op. Het kan zich bijzonder subtiel uiten, maar net zo goed op brute wijze.

Seksuele vrijheid is een ander sleutelwoord. De seksuele integriteit en vrije expressie van individuen moet gewaarborgd blijven. Dit vereist een zorgvuldige afweging van moralismen anderzijds. De bescherming tegen ongewenste intimiteiten en de bevrijding uit onderdrukkende taboes bevinden zich in een spanningsveld, maar zijn niet per definitie in strijd met elkaar.

Stellingname:

Ver. Martijn is geen 'kleurloze' vereniging, die alleen maar aandringt op dialoog. Wij nemen ook stelling. Bijv. in discussies rond de zedenwet. Leeftijd keuren wij als criterium af. Het schept verwarring over wat seksueel misbruik is. Alsof 17 en 18 jarigen de druk van een volwassene niet meer zouden kunnen voelen. Alsof een 12 jarige geen seksuele gevoelens voor een volwassene kan uiten zonder daarvan schade te ondervinden.

Wij zijn er een voorstander van om voorwaarden te stellen aan de feitelijke verhouding tussen de betrokkenen: Met name hoe zij omgaan met wat het in de huidige samenleving betekent om een vriendschap te onderhouden, ondanks een groot leeftijdsverschil en/of machtsverschil. Het is een wezenlijk onderscheid als een volwassene zich voor de zoveelste keer aan een kind opdringt of dat deze het kind laat gaan omdat het liever 'Pippi Langkous' op televisie gaat kijken.

Ter afsluiting:

Zoals al gezegd, kan de vereniging geen afvaardiging naar de conferentie sturen. De discussies in de werkgroepen kinderrechten en pedofilie nodigen daar zeker toe uit. Zij wekken de indruk onvoldoende op elkaar te zijn afgestemd. Soms lijken zij geheel verschillende visies aan te dragen over één en dezelfde vorm van contact tussen kinderen en volwassenen, dan weer lijken zij over totaal verschillende onderwerpen te handelen. Hopelijk dat Ver. Martijn hier in de toekomst een zinvolle bijdrage kan leveren.

Wij wensen jullie een succesvolle conferentie toe.
Met vriendelijke groeten,

Dirk K. [edit].
(vice-voorzitter)

bron: 'Brief aan 12e ILGA conferentie te Stockholm' door Dirk K. [edit] (vice-voorzitter Martijn); 28 juni 1990