Daar lig je dan als man alleen

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

[D]it soort berichten maken dat ik deze zomer niet meer in mijn eentje naar het strand ga. Regelmatig zie je daar kleine meisjes van hooguit drie jaar oud voorbij rennen, halfnaakt met enkel een broekje aan. Een hoekig ongemak maakt zich van je meester. Daar lig je dan, als man alleen. Je zet je zonnebril af, al is het maar om eventuele ouders duidelijk te maken dat je echt niet ligt te gluren, vanachter die donkere glazen. Vervolgens groeit de angst. Wat nu als zo’n klein meisje je aanspreekt, bijvoorbeeld om je haar nieuwe strandbal te tonen? Moet je iets terugzeggen, of is het beter elk oogcontact te vermijden? Je ziet moeders naar je loeren. Het zweet breekt je uit. Oh, had je je maar slapende gehouden. Maar het is al te laat. Een moeder komt verhaal halen. "Beetje vreemd hè, jij hier in je eentje op het strand. En ook nog eens half naakt. Waarom lig jij eigenlijk in de buurt van onze kinderen? Oh, meneer leest een boek. Zozo. Goede smoes. Zeg, waarom lig jij de hele tijd op je buik? Probeer je soms een erectie te verbergen, vuile smeerpijp?"

Even later sleept een roedel hysterische ouders je aan je enkels de duinen in, terwijl tientallen mobieltjes je filmen. De volgende dag vind je jezelf terug op Facebook en weer een dag later wacht Henk Bres je bij je voordeur op. Mag je pap sabbelen met een rietje. Eigen schuld, had je maar niet in je eentje naar het strand moeten gaan.

bron: Column 'Daar lig je dan als man alleen' door Luuk Koelman; www.metronieuws.nl/columns/daar-lig-je-dan-als-man-alleen/SrZmeD!e3YvFWU8ibBFA/; Metro; 30 mei 2013