De Filippijnen als pedofielen-paradijs

Driehonderd pesos, omgerekend 15 dollar, kreeg Carlito van een Westerse toerist. Dat was zijn eerste klant, nog niet zo lang geleden. Carlito is dertien. Hij is de oudste thuis en hij heeft nog twee broers en drie zusjes. Inkomen is er niet, want de vader van Carlito heeft het gezin verlaten. De moeder verdient wat geld door eieren met daarin kuikenembryo's te verkopen. Eigenlijk draait het gezin om Carlito. Die heeft thuis verteld dat hij een paar avonden per week in een restaurant werkt. Carlito werd geronseld door een vriendje uit zijn dorp. Hij kwam in bar-bordeel "Boys" terecht. Een jong van dertien in een bordeel. Het is daar vuil en donker. Het leven rot er weg. Carlito mag daar dansen om de bezoekende toeristen te laten zien hoe springlevend en vrolijk "Boys" is. Daar krijgt hij op een avond een dollar voor. En als het te laat wordt om naar zijn verre dorp buiten Manila terug te gaan, mag hij in "Boys" blijven slapen: beneden op de vloer tussen peuken en plassen bier. Carlito heeft in "Boys" zijn eigen stalen kast. Hoewel de familiebanden sterk zijn, kunnen Carlito's grootouders, oom en tante nauwelijks financieel helpen. Er is bijna geen werk. Het leven is er een kwestie van schrapen, te weinig en te onvolwaardig voedsel, vlooienbeten en ondergelopen huizen. "Ik zal niet meer meemaken dat hun leven verbetert," zegt de grootvader dan ook. Het staat praktisch vast dat Carlito jarenlang in de prostitutie zal blijven ronddwalen. Nu al, na een paar maanden "Boys"-ervaring, wordt het hem onmogelijk dit werk met school te combineren. Het jong, met 's morgens de sporen van te weinig slaap op zijn gezicht, zit eigenlijk al gevangen in het web van de armoede en de verlokking van de snelle dollar. [...]

Deze Engelsman [John Stamford] geeft al jaren vanuit Nederland de wereldbekende en beruchte Spartacus Gay Guide uit. Dat is een lijvig boekwerk met uitgebreide informatie en tips over de homoplekken in welk land dan ook. Bars, hotels, tippelplaatsen, activiteiten van de politie, prostitutie, prijzen. Ook voor de Filippijnen vermeldt Stamford een lange rij namen van contactplaatsen en hij waarschuwt. De homofiel die op zoek is naar jonge jongens wordt gewaarschuwd tegen chantage, diefstal en de politie. Al te veel homo's zijn de Filippijnen uitgezet met een stempel in hun paspoort: "Gedeporteerd wegens Seksuele Perversie." "De paradijselijke dagen zijn voorbij en zullen nooit meer terugkomen," meldt Stamford. Stamford, die jaren geleden al in opspraak kwam, schijnt ook te bemiddelen tussen homo en hoerenjong. Wil je als vakantievierende homo wat meer, dan moet je lid worden van Stamfords internationale Spartacus Club, met veel service en gemakkelijke introducties overal ter wereld. Dus word je lid onder de naam A. A. M. Kors van Galen. En je krijgt voor 130 gulden een belachelijke plastic pasje met je naam, lidmaatschapsnummer (GAL.9006-C6) en een speciale documentatiemap met nog meer specifieke homo-informatie over Manila. In een speciaal briefje meldt Stamford de mogelijkheid dat je van hem een begeleider, een gids kan krijgen. "Die kan het je gemakkelijk maken je weg te vinden." Over sex wordt niet gesproken. Je hoeft voor je gids alleen maar wat onkosten, zoals voor voedsel te betalen.

bron: Artikel 'De Filippijnen als pedofielen-paradijs' door Ton Kors; Nieuwe Revu; 19 t/m 26 september 1986