De gebeurtenissen van de afgelopen weken hebben ook ons aangeslagen

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Door: Bestuur Vereniging Martijn

De gebeurtenissen van de afgelopen weken hebben ook ons aangeslagen. De bevrijding van twee meisjes, gevolgd door de ontdekking van vier doden, heeft een impact die nog jaren gevoeld zal worden. Hier kan geen misverstand over bestaan: het ontvoeren, verkrachten en vermoorden van mensen is misdadig en ontoelaatbaar. Het maakt daarbij geen verschil of die mensen acht of tachtig jaar oud zijn.

De conferentie in Stockholm, over het wereldwijd uitbannen van kinderpornografie en kinderprostitutie, is een goed georganiseerd mediacircus gebleken: door de keuze van de afgevaardigden stond de uitslag immers al bij voorbaat vast. De discussies die daar plaatsvonden waren niets meer of minder dan religieuze geloofsbelijdenissen. De Nederlandse minister van justitie, mevrouw Sorgdrager, kondigde daar de oprichting van een internationale database aan, waarin gegevens over kinderporno moeten worden opgeslagen, maar óók over alle mensen die 'seksuele misdrijven tegen kinderen gepleegd hebben'. En later, terug in Nederland, verklaarde ze staalhard dat het "niet de bedoeling is om heksenjachten op pedofielen te organiseren".

Het is zinvol om even de grote lijnen van de afgelopen vijftien jaren te bekijken. Zo rond 1983 begonnen politiekorpsen, en dan vooral van Amerikaanse origine, te ageren tegen allerlei soorten vrijheden die in het decennium daarvóór ontstaan waren. Al snel is daarbij duidelijk geworden dat met name pedofielen een makkelijk doelwit vormden. Om te beginnen al het feit dat die lui bij aanhoudingen niet terug schieten! Maar vooral vanwege de bewijslast: dat is géén last, want bij het verhoor van kinderen hoeft alleen maar aangetoond te worden dat er iets seksueels heeft plaatsgevonden. Alle seks is immers misbruik. Als het gebeurt dat een kind daar anders over denkt, dan is dat bij voorbaat irrelevant: kinderen weten immers niet wat goed voor ze is. Bovendien hebben psychologen en psychiaters, familie en buren, inclusief meneer pastoor en de melkboer en nog meer, volop tijd om die kinderen 'om' te praten: met hun allen krijgen ze ze wel klein! Kinderporno is in deze optiek een bewijs op een presenteerschaaltje: nu zijn verhoren zelfs overbodig geworden, of tot hooguit een technisch formaliteitje gereduceerd. Er hóeft zelfs niks meer bewezen te worden. Als iemand tegen deze gang van zaken durft te protesteerden, dan wordt dat meteen als een extra bezwarend element tégen hem gebruikt: die mentaliteit bewijst hoe verdorven en misdadig hij is, en dat het daarom te meer nodig dat de maatschappij tegen hem beschermd wordt. Van deze gedachtengang is een ware kunstvorm gemaakt, getuige bijvoorbeeld de film 'DADERS' die enige maanden geleden in de bioscopen gedraaid heeft. En het 'mooiste' van dit alles is dat het systeem bijzonder populair is. De kranten, radio en televisie krijgen er nimmer genoeg van. Het is, erg letterlijk, een vrijbrief geworden voor iedereen die het maar wil, om naar hartelust te discrimineren, schelden en roddelen.

Het heeft er jarenlang naar uitgezien dat politie en justitie alle troeven in handen hadden, dat zij konden niet verliezen. Maar nu blijkt ineens dat de maatschappij in zijn geheel, met dit systeem er wel degelijk iets mee te verliezen heeft.

Maar die les wordt niet geleerd.

Het is géén toeval, vergissing of onnadenkendheid dat de media in de zaak-Dutroux het constant en hardnekkig over PEDOFIELEN en KINDERPORNO-netwerken hebben. Het is dé manier bij uitstek, waarop de samenleving de heksen creëert die ze met zulk enthousiasme wenst te vervolgen.

Het is verschrikkelijk om te moeten zien hoe mensen als Frenken en Doek alle vrijheid krijgen om op TV hun racistische ideeën te spuien, zonder dat iemand (zelfs niet voor de journalistieke schijn) het waagt om een kritische opmerking te maken. Het is treurig om te moeten meemaken dat allerlei opiniebladen, van PANORAMA tot HP/DE TIJD, bij ons komen informeren hoe wij over Dutroux denken. Het is ongelooflijk om te moeten constateren dat omroepen, zoals de NCRV en de VARA, die zomaar 'ineens' een thema-uitzending over 'pedofilie' willen gaan produceren, verbaasd zijn als we daar niet aan mee willen werken.

Als de overheid dertien jaar geleden haar eigen wetten serieus genomen zou hebben, en van de kinderporno afgebleven was, dan zou deze misdaad waarschijnlijk nooit gebeurd zijn. Vooral kinderporno uit die tijd toonde de schoonheid en mogelijkheden van kinderen in hun meest natuurlijke staat, de reden waarom pedofielen zich tot kinderen aangetrokken voelen. Deze vorm van kinderporno is effectief vernietigd. Wat nu nog overblijft is een samenraapsel van geweld, intimidatie en bedrog. Dat zijn de merites van een wereld waarin mensen die een relatie, gebaseerd op vriendschap en liefde, met kinderen willen aangaan, aanzienlijk méér kans hebben om 'ontdekt' te worden en met justitie in aanraking te komen, dan mensen die er niet voor terug schrikken om kinderen te ontvoeren, verkrachten en vermoorden.

bron: Uit 'Bijlage bij OK55'; Tekst door bestuur Vereniging Martijn; Bijlage in OK Magazine 55; augustus 1996