Dossier pedofilie

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

[Interviewer:] In 1981 werd op het derde Internationale kongres van kindermishandeling en -verwaarlozing [over] een motie gestemd die seksuele kontakten met kinderen onder de zestien als kindermishandeling bestempelt. [Geïnterviewde:] Opvallend is dat de stem van de kinderen zélf nooit wordt gehoord. Alles wordt over hun hoofden heen beslist. Een kind heeft geen recht op een privé-leven. Ouders beschouwen hun kind als hun eigendom en bepalen wanneer het aan liefde en seksualiteit mag denken. Toch blijkt uit onderzoek dat jongeren vanaf dertien, veertien jaar in seksualiteit geïnteresseerd zijn en een stuk privé-leven willen opbouwen. Maar daar krijgen ze de kans niet toe. Ouders, leraars en pedagogen bepalen dat seksualiteit iets voor 'later' is. Ach, onze samenleving is niet in het reine met seks. Seks is en blijft een vies woord. [...]

[Interviewer:] Pedofilie bestaat overal ter wereld en in alle kulturen. [Geïnterviewde:] En zal ook blijven bestaan. Op de Filipijnen heeft men over het gezin, het statuut van het kind en de seksualiteit van het kind een heel andere filosofie. Op de Filipijnen worden kinderen vanaf twaalf jaar tewerkgesteld en ook als volwassenen beschouwd. Seksualiteit is er veel meer op kommunikatie, spel en genot toegespitst. Het is een hedonistische kultuur. In Europa wordt genieten nog steeds enigszins als zondig beschouwd. Ook het gezin is anders gestruktureerd. Hier bestaat een gezin uit vader, moeder en de kinderen. Ginds leven grootouders, tantes, ooms, nichtjes en neefjes allemaal samen. De seksualiteit loopt door elkaar, zie je. Kinderen worden er vrij vlug seksueel opgevoed. [...]

[Interviewer:] Toch laat je je voor dit interview liever niet fotograferen. Door anoniem te blijven, stigmatiseer je meteen het begrip pedofilie. [Geïnterviewde:] Dat besef ik. Maar Vlaanderen is er nog niet rijp voor. Pedofilie is nog lang niet bespreekbaar. En ook: ik heb bejaarde ouders die 'het' niet weten. Ik wil hen er niet meer mee konfronteren. En ik wil de ouders van mijn vriendjes niet met kopzorgen belasten. Redenen genoeg om het stil te houden. De vorige voorzitter van Stiekum is wèl openlijk voor zijn pedofilie uitgekomen. Hij was leraar. Wel, een week later was hij zijn job kwijt. Het is verschrikkelijk gevaarlijk om je als pedofiel te 'outen'. Er wordt een ware heksenjacht gehouden. Er zijn pedo's die perfekt te vertrouwen zijn, maar er zijn er helaas ook die zich niet in de hand hebben. En die maken het voor de anderen heel moeilijk. Heel jammer, maar het is zo.

bron: Artikel 'Dossier pedofilie' door Luk Allo; Dag Allemaal; 26 april 1994