Een echo van artikel 248 bis

Niet lang geleden zond de VPRO-radio een documentaire uit over het strafwetsartikel 248bis, het verbod op homosexuele contacten met minderjarigen, dat van 1911 tot 1971 in ons Wetboek van Strafrecht figureerde. Uit de getuigenissen werd nog eens duidelijk welk een verwoestende werking dit artikel op talloze levens heeft gehad. Het zijn juist deze persoonlijke ervaringen die, meer dan welke rechtswetenschappelijke beschouwing ook, het inzicht vergroten en de toehoorder tot nadenken stemmen. Daarin ligt ook de waarde van Wim Smit's beschouwing 'Reclassering, pedofilie en justitie: een perpetuum mobile?' Wie op grond van artikel 248bis is vervolgd, zal in het relaas over Frans vooral zijn eigen ervaringen herkennen.

De maatschappelijke verstoting die de sexuele voorkeur juist accentueert. De familie die de schande niet verdraagt. De officier van justitie die zich verschuilt achter de wetstekst. De gevangenisstraf die werd opgelegd, vlak voor het vriendje de wettelijke leeftijdsgrens bereikt. De psycholoog die normafwijking als een ontwikkelingsstoornis karakteriseert en daarom naar 'verklaringen' zoekt. En ten slotte het onvermijdelijke falen van de 'behandeling', waartoe het object van al deze aandacht niet voldoende was gemotiveerd. Het is allemaal geen verleden tijd.

bron: Artikel 'Een echo van artikel 248 bis' door Jan Schuijer (Lid van de bestuurscommissie wetgeving van de N.V.S.H. [N.V.I.H.?] COC, op persoonlijke titel geschreven); Proces (maandblad voor berechting en reclassering); december 1987