Emails van twee betrokken internetters

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Door: Twee betrokken internetters

Geachte mevrouw, geachte heer,

Onlangs vernam ik dat jullie vereniging aanwezig was op de BLGP. Ik had voorheen nog nooit van 'Martijn' gehoord, ondanks dat jullie toch al een hele tijd bestaan. Met deze mail wil ik jullie proficiat wensen met het bestaan en de werking van jullie vereniging. Enkele jaren geleden ben ik afgestudeerd als historicus aan de Vrije Universiteit Brussel met een verhandeling over 'Discriminatie van homoseksuelen in België tussen 1960 en 1988.' Zelf ben ik lesbisch, maar niet pedofiel (maar ik had als jong kind wel seksuele gevoelens voor volwassen vrouwen), maar doorheen mijn onderzoek werd ik met heel wat informatie over pedoseksualiteit geconfronteerd. Al snel zag ik in dat er dringend werk moet gemaakt worden van de emancipatie van pedofielen. Het is trouwens een oneerlijk argument van de BLGP dat de holebi-beweging niets te maken heeft met de problematiek van pedofielen. In mijn onderzoek ontdekte ik dat vroeger pedofielen duidelijk een plaats hadden in de holebi-beweging (denk maar aan de Belgische 'Rooie Vlinder'). Maar door de verburgerlijking van de holebi-beweging werden zij daaruit al snel geweerd. Ik weet niet of jullie op de hoogte zijn van het bestaan van zeer goede wetenschappelijke literatuur over dit thema. De wetenschappers Jos Van Ussel en Bob Carlier hebben over pedofilie en het recht op een seksueel leven voor kinderen geschreven. Bv. volgend artikel: BOB CARLIER, Het 'kinderlijke' in de seksualiteit. Over kinderseksualiteit, pedofilie en seksueel misbruik van kinderen, in: W. De Temmerman ed. 'Diep en duizendvoudig leven. Bijdragen over seksualiteit, relaties, ethiek', Brussel, 1993. Carlier was een buitengewoon intelligent man, maar is spijtig genoeg veel te vroeg overleden.
Veel succes nog!

Vriendelijke groeten,
Astrid Elbers



Geachte mensen,

Dit is voor mij, emotioneel, erg moeilijk om en brief te schrijven over mijn vermeende pedofiele geaardheid. Het is niet zo dat ik "niet" val voor volwassen vrouwen want dat is degelijk wel het geval, maar een jong meisje die borsten heeft en al een vrouwenfiguur ontwikkelt trekt ook mijn aandacht. Vaak denk ik: waar gaat het hierover! Hoeveel mannen kijken niet naar bevallige jonge meisjes van 12/15 jaar. Deze zogenaamde doelgroep is vaak toch wel waar oudere vrouwen zo jaloers op zijn: een strak lichaam waaronder stevige borsten meegerekend moet worden want men laat graag op oudere leeftijd (als het even kan) de borsten liften tot een stevige cupmaat.

Welke man kijkt er nou niet naar als een pre-tiener zich voorover buigt en een panorama aan borsten laat zien, subtiel verborgen achter haar blousje. Vaak hebben ze ook al een figuur die niet onder doen voor de wat ouderen. Ze kunnen al prachtige borsten hebben, maar omdat ze jong zijn mag men daar geen bepaalde waardering voor hebben. Men mag niet zeggen dat het er mooi en aanlokkelijk uitziet. Een pre-tiener kan er in alle glorie mooi en seksueel als een volwassen vrouw en zeer waarschijnlijk nog mooier ook. Ik kijk er ook naar, maar ik laat het wel uit mijn hoofd om er iets mee te doen want...ze denken wel naïef op die leeftijd. Ik mag het wel mooi vinden...toch?

Ben ik nou een ziek persoon? Ikzelf vind van niet, ik denk dat heel veel mannen/vrouwen wel zo denken, maar het ontkennen omdat onze cultuur er anders tegenaan kijkt. In andere continenten is het heel normaal om te huwen met een pre-tiener al vind ik zelf dat het niet kan omdat (zoals ik al zei) een pre-tiener alles moet ontdekken wat de liefde biedt. Ik vind dat ik een jong meisje mooi en seksueel aantrekkelijk mag vinden, maar alleen kijken! Toch vind ik het heel erg moeilijk om hierover te praten en ook zeker omdat het mij kan schaden in mijn werk. Ik wilde eigenlijk ook geen mail sturen want...weet ik veel of dit geen geintje is van de politie. In ieder geval zit ik er best wel mee in mijn maag. Ik ben geen persoon die dwangmatig meisjes achtervolg of zo; helemaal niet. Ik kijk wel als ze voorbij lopen, maar niet overdreven. Het feit dat ik kijk vind ik zelf al vervelend voor mijzelf.

Zelf kan ik mij ook een Christen noemen en dat maakt het extra moeilijk want hoe ga je daar mee om in de kerk.

Vriendelijke groeten,
S.

bron: 'Emails van twee betrokken internetters'; OK Magazine, nr. 89; juni 2004