Film en seksuele voorlichting

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

In een klimaat waarin de moraal mede wordt bepaald door deze latent aanwezige antiseksuele gezindheid - vroeger hebben de antiseksualisten tenminste met open vizier gestreden, nu zeggen ze: "We zijn echt niet preuts, maar..." - moet ook de meest eenvoudige voorlichting dikwijls falen. Hoe komt dat? De NISSO geeft daarop een zeer duidelijk antwoord in een studie over "Film en seksuele voorlichting": Als mensen geconfronteerd worden met een mening, die te ver verwijderd is van hun mening, veranderen ze niet óf het tegendeel wordt bereikt: ze houden nog strakker aan hun oude standpunt vast, of nemen een nog verder liggend, nog extremer standpunt in. Nevenverschijnselen zijn dan ook allerlei emoties zoals boosheid, soms zelfs haat tegenover degene die het afwijkend standpunt verkondigt (zeer illustratief in dit verband is de rel rond het programma "Zo is het toevallig ook nog eens een keer")." Seksuele revolutie: dat zou toch op z'n minst moeten betekenen dat bij de meeste mensen een totale bewustzijnsverandering plaatsvindt. Dan zou de seksualiteit geen vieze zaak van het onderlijf meer zijn, geen uiting van de laagste instincten, geen noodzakelijk kwaad waarmee je nu eenmaal zit opgescheept. Zover zijn we misschien in het jaar 2000, laten we het hopen.

bron: Artikel 'Seksuele revolutie' door Oswalt Kolle; Sekstant, nr. 10; december 1972