God als misvatting

Als we het hebben over kindermisbruik door priesters, bedoelen we tegenwoordig seksueel misbruik. Ik voel het als een verplichting om eerst die hele kwestie van seksueel misbruik in perspectief te plaatsen, en er meteen mee af te rekenen. Het valt veel mensen op dat we in een tijd leven waarin hysterie heerst omtrent pedofilie: een soort lynchpsychologie die doet denken aan de heksenjachten van Salem in 1692. [...]

De onderbuikhysterie over pedofielen heeft epidemische proporties aangenomen en maakt dat ouders panische angsten uitstaan. De Huckleberry Finns, Pietje Bells, Dolle Tweelingen en Jongens van de Kameleon van vandaag worden beroofd van de vrijheid om 'op avontuur' te gaan, wat in vroegere tijden een van de prachtigste dingen was van de kindertijd (terwijl het feitelijke, in tegenstelling tot het veronderstelde, risico te worden lastiggevallen toen waarschijnlijk niet kleiner was). [...]

Dat neemt echter niet weg dat het natuurlijk volstrekt onterecht is om alle pedofielen tot voorwerp te maken van een wraakzucht die passend is voor de kleine minderheid onder hen ook kindermoordenaars zijn. Alle drie de kostscholen waar ik op heb gezeten, hadden leraren in dienst die zo dol waren op kleine jongens dat het de grenzen van de betamelijkheid overschreed. Dat kon dan ook beslist niet door de beugel. Maar als die figuren vijftig jaar na dato zouden worden opgejaagd door burgerwachten of advocaten alsof ze kindermoordenaars waren, dan zou ik me geroepen voelen om voor hen op te komen, zelfs als slachtoffer van één van hen (een gênante, maar verder onschuldige ervaring). [...]

Tijdens het vragenkwartiertje na een lezing in Dublin kreeg ik ooit de vraag voorgelegd wat ik vond van die breed in de media uitgemeten gevallen van seksueel misbruik door katholieke priesters in Ierland. Ik antwoordde dat, hoe gruwelijk seksueel misbruik zonder de geringste twijfel ook was, de schade daarvan vermoedelijk kleiner was dan de psychologische schade die kinderen werd aangedaan door hen überhaupt katholiek op te voeden. Die opmerking schudde ik nogal spontaan uit mijn mouw, maar het verraste me dat die woorden op enthousiast applaus werden onthaald door mijn Ierse gehoor (dat weliswaar vooral bestond uit Dublinse intellectuelen die vermoedelijk weinig representatief waren voor de brede publieke opinie).

bron: Uit het boek 'God als misvatting' door Richard Dawkins; (Oorspronkelijke titel: The God Delusion); Nieuw Amsterdam Uitgevers; vijfde druk; januari 2007; eerste druk van november 2006