Het seksuele systeem
Het gezin is de plaats waar mensen hun meest gevoelige ontwikkelingsperiode doormaken en waar ze de grondpatronen van gedrag aanleren, die tot veel goeds maar ook tot politieke ideologieën, oorlog en geweld leiden. Het gezin is de bakermat van godsgeloof en andere levensovertuigingen. Gehoorzaamheid, angst voor straf, verticaal denken en het streven naar macht, afkeer van vreemden en anderen, het zijn gedragskenmerken die de meeste mensen via gezin en familie ontwikkelen en die ze later niet of slechts met veel moeite afleren. [...] Vanuit de samenleving als geheel gezien is het gezin eigenlijk asociaal. Het gezin van moeder en kind met vader en andere gezins- en familieleden is een bijna volledig afgesloten eenheid, omgeven door een minder hechte kring van vaste kennissen die 'vrienden' genoemd worden, met daar omheen een nog lossere groep van sociale contacten zoals collega's, leerlingen, patiënten. Wat daarbuiten ligt is een onbekende wereld die als vreemd, angstaanjagend of gevaarlijk wordt ervaren. Het is alleen maar een schijnbare tegenstrijdigheid dat genocide kan worden gepleegd door mensen die onder familie en vrienden als zorgzaam worden ervaren. Voor hun gezin doen mensen alles: knippen en buigen, liegen en bedriegen, roven en stelen, martelen en moorden. De familie is het wapen van de maffia en van de kerkgemeenschap, van royalty en bedrijf, het bindmiddel van nationalisme en vreemdelingenhaat. [...]
De bestrijding van onanie of zelfbevlekking (in het Engels 'self abuse' genaamd) ontstond rond diezelfde tijd en duurde tot voorbij het midden van de 20e eeuw. In het algemeen kunnen we de Victoriaanse preutsheid en agressie beschouwen als een uiterlijke (paniek)reactie op een groeiend bewustzijn van de betekenis van het seksuele verlangen, net zoals in onze tijd tegelijk met de emancipatie van jongeren een collectieve waakzaamheid, zo niet hysterie, is ontstaan met betrekking tot het onderwerp 'seks met kinderen' ('child abuse' in het Engels). [...]
Pedagogen en psychologen zijn al blij met 'warme' opvoeders, waarmee ze mensen bedoelen die niet bang zijn om aan te raken of aangeraakt te worden, die het ook lekker vinden om te knuffelen, gedrag dat als expressie van lust kan worden beschouwd. Maar verder is de lust in het gezin taboe, wat een van de verklaringen is voor de tekortkomingen van het gezin als samenlevingsverband en opvoedingsinstituut. Algemeen worden trouwens zorg en lust als onverenigbaar beschouwd, waardoor in de interpersoonlijke omgang in zorginstellingen en onderwijs over het algemeen sprake is van afstandelijkheid, anonimiteit en functionaliteit in plaats van warmte en intimiteit. [...]
In Nederland komen ook schendingen van mensenrechten voor, bijvoorbeeld in de behandeling van illegalen, moeilijke kinderen en pedofielen. [...]
Bezit van zelfs maar één zo'n afbeelding [kinderpornografie] is strafbaar gesteld en kan zeer ernstige gevolgen hebben voor het verdere leven van de beschuldigde of veroordeelde. Aan de ene kant worden de meest verregaande tafereeltjes gedoogd, zolang ze maar beperkt blijven tot volwassenen. Aan de andere kant wordt overdreven en onrealistisch omgegaan met de rol van seks in het leven van mensen onder de achttien, die evengoed in staat zijn tot seksuele handelingen. En daarbij hoeft ook helemaal geen sprake te zijn van misbruik of mishandeling in de gewone betekenis van die woorden. [...] Ook in onze tijd bestaat er dus wel degelijk een onderliggend 'Victorianisme' ten aanzien van alles wat met naakt, erotiek, seks, geslachtsdelen en lust verband houdt.
bron: Uit het boek 'Het Seksuele Systeem' door Dik Brummel (voorzitter NVSH); Uitgeverij NVSH; augustus 2008