Ingezonden brief: sluimerende liefde

Ik gruw bij de gedachte dat dit journalistieke wangedrocht van Annet Muijen door sommige mensen als 'het portret van een minderheid' beschouwd zou kunnen worden. Binnen een breed raamwerk van treurige verhalen die van doffe ellende getuigen, rijgen de enkele 'positieve' verhalen - waarvan de meeste nog voorzien van afkeurende toevoegingen van haar kant - een dubieuze status. Het geheel is gelardeerd met stemmingmakerig, laatdunkend taalgebruik, dat het hele artikel door voortwoekert en is aangezet met 'pakkende uitspraken' in kopletters, waarin het voornamelijk om de sex gaat. Tussendoor wordt uitgerekend dr Wolters kritiekloos en voluit aangehaald, een randgroeppsycholoog die vanwege zijn onwetenschappelijke leuterkoek en patriarchale, kind-vijandige opvattingen binnen èn buiten zijn vakgebied al lang niet meer serieus wordt genomen. [...] Als pedofiel herken ik mezelf noch mijn pedofiele vriend(inn)en in het door haar opgeroepen schrikbeeld.

bron: Ingezonden brief 'Sluimerende liefde' door G.K. [edit]; HP (Haagse Post); 26 maart 1988