Jongen verliefd op de meester

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Bij de uitoefening van mijn hobby kom ik nog wel eens in aanraking met kinderen en hun ouders. Laatst zat ik aan het einde van de training even uit te puffen, toen Ferry en zijn moeder Tiny bij mij aan het tafeltje aanschoven om ook te genieten van een kopje koffie (Tiny en ik) en een glaasje fris (Ferry). Hoe het gesprek dat wij voerden precies verliep, kan ik mij niet herinneren, maar op een gegeven moment kregen we het over verliefdheid. Ik hoorde toen iets verbazingwekkends wat ik graag met u, lieve lezer, wil delen.

Ferry vertelde enthousiast dat hij nu verliefd was op Rachella, een meisje uit zijn klas. "Ja," zo vulde Tiny aan, "dat is nu helemaal in, bij Ferry in de klas. Ze zijn allemaal op iemand." "Ja," zei Ferry, "behalve Lex dan natuurlijk." Lex is Ferry's beste vriendje. "Hoezo?" vroeg ik onschuldig, "Is die als enige niet verliefd dan?" "Jawel, hij is wel verliefd. Maar dat telt niet." Dat begreep ik niet. "Lex is verliefd op meester Jan," legde Tiny uit. Ik keek blijkbaar erg verbaasd, want Ferry zei: "Nou, dat kan toch?" "Ja, natuurlijk," zei ik, maar ik dacht: wat krijgen we nou! Want ik ken meester Jan. Sterker nog: meester Jan is zo'n vijfentwintig jaar geleden ook mijn meester geweest, en ik weet zeker dat hij geen enkele 'aanleiding' zou geven om verliefdheid bij kinderen (jongens of meisjes) uit te lokken - als er tenminste zoiets bestaat als 'verliefdheid uitlokken'; nou ja, u begrijpt wel wat ik bedoel. Nog steeds verbaasd vroeg ik: "Weet meester Jan dat Lex op hem is?" "Nee hoor," sprak Ferry vrolijk, "de hele klas weet het wel, maar hij heeft het maar niet aan de meester zelf verteld. Die is trouwens toch al getrouwd."

U kunt in de andere Snipper op deze pagina [Kinderen vroeg bewust van opvoeding, overgenomen van Belgische Teletext, 26-02-2000] lezen dat kinderen tussen de vier en acht jaar zich al een heel duidelijke mening kunnen vormen over hun opvoeding. Ik weet, sinds bovenstaand gesprekje, dat kinderen van rond de tien zich ook een mening vormen over verliefdheid en dat zij geen onderscheid maken tussen verliefd zijn op kinderen en verliefd zijn op volwassenen. Ik zei dat ook tegen Ferry en zijn moeder: "Goh, dat kon toch niet in de tijd dat ik op school zat, dat je als jongen verliefd was op een jongen of, erger nog, een man." Tiny reageerde erg laconiek: "Ach ja, de tijden veranderen."

Laten we het hopen.

bron: Uit de rubriek 'Sippers' door Giovanni van Zinnen; OK Magazine, nummer 73; juni 2000