Kenmerkend voor elke emancipatie is de overdrijving van de stereotypen

Kenmerkend voor elke emancipatie is de overdrijving van de stereotypen. Sinds 1860 werden de vrouwen vrouwelijker dan vrouwelijk met hun make-up, corseletjes, wespentailles, decolletés. fraaie benen, blote armen en andere heerlijkheden. Allerlei prototypes veroverden de markt: de femme fatale, de kille madonna-hoer, het schriele pagemeisje, de voluptueuze stoeipoes en de warmbloedige seksbom. Naar analogie van het vrouwelijke voorbeeld verschenen vanaf 1920 de mannelijke prototypen, even overdreven, zoals de matroos, de politieagent, de militair of de stratenmaker, stuk voor stuk weer uitgebeeld door de homoseksuele discogroep Village People in de jaren zeventig, met als extraatje een indiaan. Deze prototypen waren expliciet homo-erotisch, zij spraken niet tot de verbeelding van heteroseksuele mannen, ook niet van de mannen die genoemde beroepen uitoefenden.

bron: Uit het boek 'Reve tot de vierde macht - Een leesverslag' door Toine Moerbeek; Uitgeverij Vantilt; 2004