Kinderen zijn onzichtbaar

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

[Prof. dr. Micha de Winter (psycholoog):] "Op consultatiebureau's worden ontzettend veel vragen gesteld over praktische dingen als problemen met eten, huilen en slapen." De Winter ziet daarin een bewijs dat veel gezinnen geïsoleerd leven. "In Nederland werken weinig vrouwen. Ze zitten vaak thuis, opgesloten in hun eigen vierkantje. De manier van stedenbouw heeft het contact tussen buren verkleind. Er zijn weinig ontmoetingsplaatsen, de kerk is verdwenen en familiebanden worden losser. Daardoor ontstaat er een gebrek aan zekerheden.

Ik constateer dat veel ouders worstelen met de vraag welke richting ze willen geven aan het leven van hun kind. Ze weten niet hoe ze het moeten opvoeden." Volgens De Winter maakten kinderen vroeger veel meer deel uit van de samenleving. "Ze speelden op straat, ze waren bij het werk betrokken (geen pleidooi voor kinderarbeid), je zag ze bij ooms en tantes. Maar nu zijn kinderen vaak opgesloten in hun eigen huis. Ze zijn uit het maatschappelijke leven verdwenen, voor velen onzichtbaar."

bron: Artikel 'Kinderen zijn onzichtbaar' door Esther Bootsma; Trouw; 12 september 1990