Kindervriend? maatschappij verdacht!

Bij een vriend las ik het oktober-nummer van Scouting Magazine. Het deed me goed om te merken dat er bij Scouting Nederland aandacht is voor de manier van omgang met de jeugd, zoals uit het artikel "Kindervriend, bij voorbaat verdacht?" te lezen valt. Juist Scouting is een jeugdbeweging welke heel geschikt is om als ouderen en jongeren kameraadschappelijk met elkaar om te gaan. Op een paar aspecten zou ik verder in willen gaan.

Vroeger was ik zelf welp bij de Eburonen. Als tienjarige ging ik voor het eerst alleen van huis weg, op kamp. Aan dat kamp heb ik een positieve en een negatieve herinnering overgehouden. De negatieve was dat ik me in de steek gelaten voelde. Dat kwam zo: We waren op excursie bij een belangrijk persoon. Iedereen zenuwachtig, ik vervelend. Zo moest ik voor straf voortijdig alleen langs de rijksweg terug naar de kampeerboerderij. Huilen. Toen de hele groep een uur later met Akela aankwam, zocht zij me meteen op en begon me op schoot te troosten. Dat onderging ik met gemengde gevoelens. Deze behandeling werd me opgedrongen, hoe goed bedoeld ook.

Positief vond ik het dat mijn vriendje graag tegen me aansliep in het stro. Ik mocht hem heel erg graag strelen. Hij bleek ook jarenlang een goede relatie te hebben met een van de leiders. Daar zijn gelukkig nooit moeilijkheden over geweest.

Ik ben blij dat Hans stelt dat pedofilie meer is dan seksueel contact. Pedofilie is houden van, vallen op kinderen. Seksuele, erotische, zelfs lichamelijke omgangsvormen hoeven daarbij niet aan de orde te zijn. [...] Niet de moraal, maar kinderen, als uitgangspunt.

bron: Ingezonden brief 'Kindervriend? maatschappij verdacht!' door Walter [Wolter] de Grood; Scouting Magazine; januari 1989