Koekje van eigen deeg

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Door: Rocco Hosquet

Met de verkiezingen voor de deur lijkt het CDA er beter voor te staan dan het een aantal jaren terug had durven hopen. De partij van Balkenende vindt dat we met z'n allen maar weer terug moeten gaan naar een tijd waarin moeder nog thuis bleef voor de kinderen en vader na een dag zwoegen zelfgenoegzaam zijn aardappelen, groente en vlees naar binnen kon happen om vervolgens als een ware Al Bundy de rest van de avond op de bank te gaan zitten. God zegene het gezin als hoeksteen van de samenleving.

De reden voor de populariteit van het publieke ‘normen en waarden’-debat is mijns inziens in één woord te vatten, namelijk 'nostalgie'. Mensen zijn geneigd te denken dat vroeger alles beter was. Met de vergrijzing van de bevolking neemt dus ook de maatschappelijke ontevredenheid en nostalgie toe. Nederland wordt door sommige imams gezien als een eigentijdse versie van Sodom, de stad van verboden geneugten. Nederland zou doorgeslagen zijn in haar tolerantie. De Christenen en Islamieten liggen in die zin niet ver uit elkaar. Dat is uiteraard ook één van de redenen waarom de Rotterdamse imam El Moumni een straf heeft ontlopen voor zijn beruchte opmerking in het tv-programma NOVA, anderhalf jaar geleden: "Homoseksualiteit is een verderf, een ziekte die een gevaar is voor onze samenleving en als Nederlanders van hetzelfde geslacht massaal in het huwelijksbootje zouden stappen, dan zou de Nederlander uitsterven." Volgens de rechter was zijn uitspraak beledigend, maar omdat hij zijn opmerking had gemaakt vanuit zijn geloof, kon het door de vingers gezien worden. Nadat de homobeweging hiertegen in beroep was gegaan, is ruim een jaar later opnieuw besloten van vervolging af te zien.

De verontwaardiging vanuit de homobeweging naar aanleiding van de uitspraak van het gerechtshof in november 2002 bracht bij mij een soort déjà vu-gevoel teweeg. In juni 2001 stond de pedofiliebeweging op zijn kop na de gewraakte weigering van vereniging MARTIJN op de infomarkt van de Roze Zaterdag. Rotterdam Roze heeft toen die beslissing genomen om bedreigingen aan haar adres te stoppen en om te voorkomen dat de roze week, inclusief die zaterdag, in duigen zou vallen door het staken van haar vrijwilligers. De meningen waren nogal sterk verdeeld: de één vond dat pedofielen het recht hebben om hun mening kenbaar te maken, terwijl de ander vond dat dergelijke smeerlappen niet het recht hebben om pedofilie te propageren. De organisatie van de Roze Zaterdag in 2002 is er echter klakkeloos vanuit gegaan dat MARTIJN het jaar ervoor werd geweigerd, omdat de homobeweging eensgezind was over het feit dat pedofielen niet thuishoren op een homo-evenement. Net als in de zaak El Moumni was er dus een soort tweedeling.

De vrijspraak van strafvervolging voor El Moumni kan gezien worden als vrijbrief om vanuit het geloof openlijk te gaan beledigen en discrimineren. Het is dan ook duidelijk dat de homobeweging een gesprek met de imams wil aangaan om een maatschappelijke crisis te voorkomen. We moeten echter niet vergeten dat vooral "onze" heilige Christenen niet tolerant zijn tegenover homoseksualiteit. Omdat er binnen de Islam verschillende stromingen bestaan heeft lang niet iedere imam dezelfde ideeën als El Moumni. Het is bovendien geen staatsgeheim dat mannen- én jongensliefde juist veel bedreven wordt binnen Islamitische culturen, mits het binnenskamers gebeurt en je je mond erover houdt. Verder wordt de macht van de imam door Nederlanders sterk overschat.

In de wet staat dat je niet mag discrimineren op o.a. geaardheid. Pedofilie wordt beschouwd als ziekte of minimaal als afwijking, omdat het niet officieel wordt erkend als geaardheid. Pedofielen mogen anno 2002 dus legaal gediscrimineerd worden en in een rechtszaak tegen de organisatie van de Roze Zaterdag zou MARTIJN dan ook geen enkele kans maken. Vanuit dat oogpunt was het wel goed dat de homobeweging door de uitspraak in de zaak El Moumni terug op haar plaats is gezet. We zullen zien wat ze in 2003 voor MARTIJN in petto heeft.

bron: Artikel 'Koekje van eigen deeg' door Rocco Hosquet; OK Magazine, nr. 83/84; januari 2003