Kom maar bij mammie

Als het om incest gaat, kunnen moeders er ook wat van. In emotionele zin dan, met zonen als slachtoffer. [...]

Tezelfdertijd kreeg ik mijn eerste baan. Veel collega's hadden jonge kinderen en praatten er het liefst de hele dag over. Vooral de moeders van zoons, die stonden naar hun eigen mening toch nét ietsje hoger in de pikorde dan moeders van dochters. "Als ik zo kijk naar dat lekkere kontje in dat korte broekje, dan denk ik: wat ga jij later veel vrouwen gek maken!" riep er een over haar peuter. De andere vertelde hoe haar zoon van vijf haar had gevraagd hoe je kindertjes maakt. Ze had het hem meteen maar helemaal verteld, inclusief de piemel in de vagina en dat het zo lekker was. Dat had duidelijk iets te ver gevoerd voor het ventje. "Zullen we dat dan nu even doen, mama?" was zijn vraag. "Schattig, hè?" kirde de collega. Ranzig leek mij meer het woord. [...]

Of je het wilt of niet, en hoe je ook je best doet als moeder om het allemaal goed te doen, de relatie met een kind van het andere geslacht is nooit vrij van erotische lading. Dat wil niet zegen dat er sex aan te pas komt, maar er zijn toch altijd elementen van aantrekken en afstoten, elkaar gebruiken, verwachtingen en maniertjes, die er met iemand van hetzelfde geslacht niet zijn.

bron: Artikel 'Kom maar bij mammie' door Daphne Huineman; Linda, nummer 74; oktober 2010