Masterscriptie: Kindervriend of kinderverkrachter? - Verschillen in (seksuele) contacten met kinderen

Hoewel uit de literatuur valt op te maken dat pedofielen contact zoeken met kinderen door zich doelgericht bij scholen, speelplaatsen, amusementsparken, winkelcentra, sportvelden, stranden en zwembaden op te houden, vertelt Ad van den Berg [PNVD] dat de contacten met kinderen vaak spontaan ontstaan. "Ik ben geen jager. Contacten met kinderen ontstaan vaak spontaan. Er was hier bijvoorbeeld een keer net een nieuwe jongen komen wonen. Ik ging naar beneden om geld te wisselen en toen zat dat jongetje daar en die vroeg: 'Kunt u voetballen?' Ik zei: 'Voor geen meter!' Daar ontstond een gesprekje uit, gewoon heel erg leuk en ik zei: 'Als je eens een keer wil komen praten ofzo, je mag altijd langskomen, geen punt.' En de andere dag stond hij al voor mijn neus. Dat ging echt heel snel. En als je op een gegeven moment één jongen hier hebt, dan heb je er binnen de kortste keren tientallen. Ik ben bijvoorbeeld ook jarenlang op naturistenterreinen geweest en ik ging daar gewoon tussen de gezinnen zitten, ik zonderde me niet af. Maar ik had binnen de kortste keren hordes blote jongetjes om me heen lopen. Ze zoeken je vanzelf op. Dat is niet te verklaren, maar het gebeurt gewoon. Ik ben geen jager. Ik moet er niet aan denken. Ik heb dan het gevoel dat je kinderen niet vrijlaat en dat vind ik gewoon een voorwaarde. Kinderen moeten zelf beslissen."

bron: Uit de masterscriptie Criminologie 'Kindervriend of kinderverkrachter? - Verschillen in (seksuele) contacten met kinderen' door 'anoniem' (Universiteit Utrecht); www.pnvd.nl/Masterscriptie_Criminologie_UU.pdf; augustus 2009