Pedofilie: wat het is en wat we er van weten

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Het zou goed zijn wanneer we eens nadachten over de wijze waarop we met kinderen omgaan. Moeten kinderen niet bepaalde rechten krijgen zoals volwassenen die ook hebben? Bijvoorbeeld het recht om zelf uit te maken met wie ze willen omgaan? Of het recht om zelf te bepalen waar ze willen wonen en door wie ze opgevoed worden? Om nog maar niet te spreken van stemrecht!

[Rob, 12 jaar, heeft pedoseksuele relatie:] 'Ik vind het eigenlijk een beetje stom, ja van eh, waarom zòuden ze [ouders] het niet pikken. Ja ik vind, eh, 't is 'n beetje 'n oude mentaliteit hè, zo zou je het kunnen noemen. Ze willen niet modern worden; ja, dit is wel een beetje supermodern hè, zo zou je het kunnen noemen... Want ik denk dat de hele buurt het niet zou pikken van z'n eigen zoon of zo, maar ja.'

Géén van de onderzoekers kon echter blijvende schade voor de verdere ontwikkeling van de jongere vaststellen, althans wanneer het contact in de ogen van de jongere vrijwillig tot stand kwam. Dit is een belangrijke conclusie omdat op die veronderstelde schade onze wetsregels gebaseerd zijn. Dat wil niet zeggen dat pedoseksueel contact voor de kinderen altijd een plezierige ervaring is. Waar het hier om gaat is dat schadelijke gevolgen van vrijwillige contacten nooit zijn aangetoond.

bron: 'Pedofilie: wat het is en wat we er van weten' door Theo Sandfort (sociaal-psycholoog); Uit het boek 'Wat doe jij met mijn kind? - Taboe-doorbrekend dagboek van een pedofiel over zijn ervaringen met kinderen, de rechterlijke macht en de maatschappij' door Sytze van der Velde; Veen Uitgevers Utrecht/Antwerpen; 1981