Pedoseksualiteit

Pedoseksualiteit kan een kind ernstige schade toebrengen, zowel op korte als op lange termijn. Het is dan ook terecht dat dit in onze maatschappij wordt afgekeurd. Er zijn echter mensen die pedoseksualiteit goedpraten als het gaat om zogenaamd vrijwillig seksueel contact. Maar dat is erg kortzichtig: Het begrip "vrijwillig" is problematisch vanwege het leeftijdsverschil. Zelfs als er geen sprake lijkt te zijn van dwang, kan het voor het kind moeilijk zijn om nee zeggen door het machtsverschil (veroorzaakt door het leeftijdsverschil). Een kind is op seksueel gebied nog onontwikkeld. Je kunt dan niet echt spreken van "vrije wil". Het kind weet immers niet waarvoor het kiest en de volwassene kan niet weten waar het kind aan toe is.

Kinderen moeten de kans krijgen om zelf stap voor stap met leeftijdsgenoten hun seksualiteit te ontwikkelen. Vooraf is niet in te schatten of te overzien welke impact het seksueel contact op het kind zal hebben. Bij velen leidt het achteraf (soms vele jaren later) tot (ernstige) psychische klachten, relationele problemen, seksuele problemen en/of gezondheidsklachten. Omdat pedoseksualiteit strafbaar is en de volwassene dit weet, is daarnaast de kans groot dat het kind met een geheim wordt opgezadeld, met alle negatieve gevolgen van dien.

bron: 'Pedoseksualiteit' door Hilde van der Ploeg; www.sexwoordenboek.nl/pedofilie_pedoseksualiteit.html; Sexwoordenboek; 4 augustus 2006