Portugese avonturen - Fragmenten uit een vakantiedagboek

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Zondag, 23 september, Lissabon. [...] Witte gimpies, versleten spijkerbroek, wit petje met grote klep, afijn, u snapt het wel, zo'n ondeugende rakker van een jaar of 14, 15. [...] [B]esloot ik onmiddellijk in te gaan op het onuitgesproken aanbod van deze chocoprins. Hij was (nog?) niet erg brutaal in het vak. We draaiden een paar straten om elkaar heen. Intussen deed ik een briefje van 500 esc. in een aparte broekzak. [...] Dan kwam hij op me af en vroeg een sigaret. Sorry, heb ik niet. Schaapachtig lachen over en weer. Als we daar zo'n poosje staan te zwijgen, knijp ik hem zachtjes en een beetje schutterig in het kruis. Hij laat me even begaan en zegt dan iets dat ik begrijp als 'kopen', maar het kan ook iets heel anders betekenen. Ik knik in elk geval van 'ja' en vraag 'hoeveel'. 500. Ja, goed. Waar? Vraagt hij. Weet ik niet. Hij wel. Een paar straten verder loodst hij me een ingestort groot pand binnen. [...] De jongen is onverwacht ontspannen en bijna zou ik zeggen: lief. Hij laat zijn broek zakken en knoopt zijn overhemd los. Als een erektie een graadmeter is, heeft hij er ook zin in. [...] Ik ben een beetje ontdaan van de jongen, pak hem bij zijn schouders en zeg in het Engels dat ik hem simpatiek vind. Ik moet iets aan hem kwijt. Hij verstaat het niet. Ik herhaal het in het Portugees, terwijl ik mezelf belachelijk vind, maar ik kan niet anders. Nu begrijpt hij het en lacht van dank-je-wel, een beetje schutterig.

bron: Artikel 'Portugese avonturen - Fragmenten uit een vakantiedagboek' door Joop Keesmaat; De Verkeerde K(r)ant, nummer 21; 15 december 1981