Sex in Nederland - Sex is nu oké

Wat onze standpunten betreft hebben die vrijheid, die openheid, die veelheid aan informatie de laatste jaren wel allemaal geholpen. Behalve op één punt en dat is de mate waarin we thuis met onze kinderen over sexualiteit praten. Dat is nog echt een probleem. We hebben daarover de jongeren [tot 20 jaar] uitvoerig geënquêteerd. Die geven niet alleen te kennen dat de sexuele voorlichting in de gezinnen, dus de kennis die ze van pa en ma krijgen, nog steeds bescheiden is, maar ook dat er thuis nog geen echte openheid bestaat. Vooral veel jongens geven te kennen dat er thuis nooit gepraat wordt over sex, namelijk 27 % (in 1968: 28 %). Bij de meisjes ligt dat iets gunstiger, namelijk 15 %. Bij de vorige enquête was dat percentage een beetje hoger, namelijk 23 %. [...]

De enquête van 1968 is in haar totaliteit herhaald. En in 1968 zijn geen vragen gesteld over zaken, waarvan we nu zeker weten dat ze nog taboe zijn. Laten we er maar twee noemen: incest en pedofilie. Tere onderwerpen waarover nog maar weinig wordt gesproken en gepubliceerd. [...]

Zowel bij de jongens als bij de meisjes lag de vroegste leeftijd in 1968 voor een klein deel al op vijftien jaar. Die leeftijd is vervroegd naar dertien jaar. En dan hebben we het alleen maar - om dat verschrikkelijke enquêtewoord nog maar eens te gebruiken - over volledige gemeenschap. Een beetje met elkaar spelen begint voor een deel al op elfjarige leeftijd, ook hierbij een verschuiving van een paar jaar.

bron: Artikel 'Sex in Nederland - Sex is nu oké' door René de Vos & Ton Kors (beiden redaktie); Onderzoeksleider: drs. Nico Schelvis; Nieuwe Revu; 24 juli 1981