Tanja, onschuldig plezier

Ik knuffelde haar vaak en dan streelde ik dat heerlijke kinderlijfje en uiteraard ook wel eens haar kutje. [Is fantasieverhaal.] Als je zo'n mededeling doet, wordt het christelijk volksdeel acuut bevangen door een vlaag van waanzin. Onder dat volksdeel reken ik niet alleen de zogenaamde "overtuigde" christenen, maar ook de "christenen zonder god", de meelopers die, omdat dat in Nederland nu toevallig in de mode is, "er niets meer aan doen", maar zich voor de rest maar weinig van "echte" christenen onderscheiden. In onze door het christendom vergiftigde cultuur kun je niet zeggen dat je het kutje van je kind liefkoost, zonder ofwel te provoceren, ofwel kruiperig in de verdediging te gaan. In een minder verkrampte cultuur zou je de mededeling niet eens hoeven doen, omdat je kinderen vanzelfsprekend seksueel zou aanraken. Wie z'n kinderen knuffelt en streelt en dan precies de plekjes overslaat waar knuffelen en strelen het lekkerste is, die is toch immers een idioot of een schoft! (Ontleend aan Olaf de Landell: "Blonde Martijn".) Maar tweeduizend jaar christelijke lustvijandigheid en bemoeizucht hebben de zaak precies op z'n kop gezet. [...]
Maar kinderen hebben wel degelijk seksuele gevoelens. Ik herinner me heel goed dat ik, toen ik zelf vijf jaar was, al flink opgewonden kon raken door erotische fantasieën over even kleine buurmeisjes, ja zelfs dat die fantasieën al onmiskenbaar een sadistische inslag hadden ("De dokter doet haar erg pijn"). Sterker nog: ik deed toen al SM-spelletjes met een vierjarig buurmeisje. Ik kende het woord SM natuurlijk nog niet, maar ik kende al wel mijn grenzen, want als ze "au" zei, ging ik niet verder. (***)

bron: Deels fantasieverhaal met kritische opmerkingen erbij door Henk Voogel in zijn boek 'Tanja, onschuldig plezier'; (***) is waargebeurd in zijn boek; www.erobird.nl/Tanjabetoog.htm; eerste druk; november 2004