Volwassenen, kinderen en seksualiteit, een goede combinatie

Een kind beschikt reeds op zeer jonge leeftijd over seksuele gevoelens. Daarover zijn de meeste mensen in de westerse maatschappij het tegenwoordig wel eens. Binnen de huidige moraal bestaat echter nauwelijks ruimte voor het vroeg ontdekken en benutten van deze emoties door een kind. "Het kind is daar nog niet aan toe, nog niet volwassen genoeg", zeggen opvoeders dan. Hoewel er dus wel respect bestaat voor de seksualiteit van het kind, mag het deze niet ontwikkelen voordat de puberteit bereikt is. Waarschijnlijk is deze opvatting één van de redenen dat een kind vaak in de slachtofferrol wordt gedrukt als blijkt dat een (pre-)puberaal kind wél en seksuele beleving heeft gehad; zeker als zijn partner hierbij een volwassene is. [...]

Tenslotte moet er eens ernstig over worden nagedacht of het niet mogelijk is ondersteuning te bieden aan kinderen, die een pedofiel/-seksueel contact wel degelijk zelf willen! Deze kinderen staan vaak bloot aan een enorm zware druk vanuit hun onmiddellijke leefomgeving. Het zou goed zijn als derden zich op een optimistische manier uitlaten over zo'n kameraadschap en aldus (mentale) steun bieden, zodat de vriendschap positief beleefd kan blijven. Het aantal gevallen van - zoals dat nu wordt genoemd - seksuele kindermishandeling zou dan wel eens danig kunnen dalen!

bron: Artikel 'Volwassenen, kinderen en seksualiteit, een goede combinatie' (stencil); 1986?