Waarom doe we over misbruik zo hysterisch?

Laat duidelijk zijn dat ik het hier niet heb over de reacties van de slachtoffers van wat ooit gebeurd is - hoewel enige ingetogenheid ook sommigen van hen niet zou misstaan. Het zijn vooral de omstanders die de vlammen hoog opjagen met kreten van afschuw en ongeloof: journalisten, columnisten en vooral letselschadeadvocaten die hun kans ruiken. Voor elk van hen geldt dat hun métier baat heeft bij een zo groot mogelijke ophef - en dus zorgen zij daarvoor.

Vooral de eenstemmigheid waarmee nu geroepen wordt om ruime financiële compensatie is beangstigend, omdat dit principe tot nu toe in Nederland breed werd afgewezen. Zoals de Amerikaanse praktijk bewijst, ondermijnt het op den duur alle sociale verhoudingen. Maar plotseling geeft Nederland zich er graag aan over. Minder uit medelijden met de slachtoffers, zo lijkt het, dan om alsnog de hele katholieke kerk te kunnen treffen in wat de trekken krijgt van een waar volksgericht.

Ook in dat laatste lijken de motieven van de vox populi almaar onzuiverder te worden - en bekommert een flink deel van de publieke woordvoerders daarvan zich allang niet meer om enig onderscheidingsvermogen.

bron: Column 'Waarom doe we over misbruik zo hysterisch?' door Ger Groot (filosoof); www.trouw.nl/nieuws/waarom-doen-we-over-zo-misbruik-hysterisch~b2f612fc/; Trouw; 18 maart 2010