Waarom kijk jij naar die kinderen?

Een vriend van mij woont vlak naast een speeltuin, waar hij vroeger af en toe op een bankje in de zon naar de rondrennende, krijsende en elkaar met zandschepjes meppende kinderen zat te kijken. Hij gaat er niet meer heen. 'Kijken naar kinderen' is volgens hem geen argeloze, dromerige daad meer, zoals 'kijken naar een zonsondergang' en 'kijken naar vallende herfstblaadjes'. Het lijkt een bewuste keuze. Waarom kijk jij naar die kinderen? Waarom kom jij hier naartoe om naar kinderen te kijken? Waarom zit je hier eigenlijk helemaal alleen?

bron: Column 'Kinderen' door Renske de Greef; www.nrcnext.nl/columnisten/2012/11/20/kinderen/; nrc.next; 20 november 2012