Wat doen pedofielen precies met kinderen
Gaarne reageer ik op het artikel van Tessel Pollmann n.a.v. het boek Sex met kinderen, gepubliceerd in Sekstant nr. 10 (december 1972). Tessel Pollmann maakt de schrijvers van het boek het verwijt, dat niet wordt aangegeven wat pedofielen nou precies doen met kinderen. Wel, dat is snel verteld. Er kan met die kinderen van alles worden gedaan, behalve datgene wat niet mogelijk is en dat is bijv. de coïtus tussen een man en een meisje of een anaal contact tussen een man en een jongetje. Ik neem aan, dat door deze toelichting deze inderdaad belangrijke vraag voldoende is beantwoord.
Hoewel ik me kan voorstellen, dat deze vraag bij vele mensen leeft, lijkt het me toch minder belangrijk wat er nou precies gebeurt. Wat m.i. het belangrijkste is, dat is de sfeer, waarin deze dingen plaatsvinden. Wat er dan precies gebeurt, is minder belangrijk. Een twee punt is de opmerking van Tessel Pollmann over de man, die anonieme contacten heeft met kinderen in een bouwerij. Ik ben het volledig met Tessel Pollmann eens, dat dit niet de goede manier is om een goede relatie op te bouwen met een kind. Wel vraag ik me direct af, waarom deze man dat zo doet. Het ligt voor de hand, dat deze man zich niet wil prijsgeven aan de openbaarheid, omdat hij weet, dat de meeste mensen hem niet zullen accepteren. U moet zich dat trouwens eens even voorstellen. Een man maakt op straat een praatje met een kind. Die jongen of dat meisje zegt, misschien na een paar ontmoetingen, tegen die man, dat hij eens met haar of hem naar huis moet gaan. Gesteld, dat de man op deze uitnodiging ingaat, wat gebeurt er dan. Wel, in de meeste gevallen zal deze man de omgang met kind kind direct worden ontzegd. Er wordt nl. direct vanuit gegaan, dat die men wel wat met het kind wil. Door deze afwijzing van de mensen is deze man derhalve gedwongen contacten met kinderen te onderhouden op bovenstaande geschetste manier.
Nu zult u zeggen, nou ja, als het zo ligt, dan moeten we hieraan direct iets veranderen. Dat is natuurlijk mooi gezegd, maar niet zo eenvoudig te verwezenlijken. Een logische consequentie van de houding tegen pedofielen, kan in weliswaar zeldzame gevallen, leiden tot ernstige delicten. Wanneer we weer eens zo'n geval in de krant lezen, zijn we op het moment, dat we zoiets lezen, in staat die vent te vermoorden (Duyseffect). Wanneer de mensen echter even verder denken, zullen ze moeten toegeven, dat het steeds weer afwijzen van de pedofiel dit soort dingen tot resultaat hebben. Afsluitend zou ik willen opmerken, dat het feit, dat dit toch vrij negatieve stuk wordt opgenomen in Sekstant (het enige blad met negatieve kritiek op het boek Sex met kinderen), bewijst, dat ook binnen de NVSH het verschijnsel pedofilie nog maar ternauwernood aan de bespreking is toegekomen. Voor de verschillende in den lande opgerichte werkgroepen Pedofilie liggen er dus nog bergen werk, niet op de laatste plaats binnen de eigen vereniging.
bron: Ingezonden brief 'Seks met kinderen' door W. T. te G.; Sekstant, nr. 4; april 1973