Weg met monotheïsme

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Het instrument waarmee de grote monotheïstische godsdiensten hun kudde disciplineren en bijeenhouden, is schuldgevoel, de exploitatie van het menselijk tekort. Alle drie hebben ze als kernwaarde een stelsel van taboes en rituelen dat flink botst met basale menselijke gevoelens en verlangens. Bizarre spijswetten, vijf keer per dag alles neerleggen om te bidden, langdurig vasten, het onderhouden van absolute zondagsrust, allerlei vereisten inzake seksuele onthouding, het is menselijkerwijze ondoenlijk om altijd aan dat alles te voldoen. Het gevolg is dat iedere oprechte gelovige wel in een of ander opzicht tekortschiet en in gedurige frustratie met zichzelf leeft.

bron: Artikel 'Weg met monotheïsme' door Rik Smits (taalkundige en publicist); opinie.volkskrant.nl/artikel/show/id/6798/Weg_met_monotheisme; de Volkskrant; 1 oktober 2010