Wreed verstoorde schoonheid

Het verhaal van Edward II [25 april 1284 - 21 september 1327] kent u vast niet. Hij wordt in 1307 gekroond tot koning van Engeland, een weifelend vorst, diep verliefd op Piers Gaveston [(c. 1284 - 19 juni 1312)], een arme hoveling, die door hem met gunsten en privileges wordt overladen, tot afgunst van de edelen aan het hof. Edward trouwt [in 1308] met Isabella [1295 - 22 augustus 1358], de twaalfjarige dochter van de Spaanse [moet dit niet Franse zijn?] koning, maar blijft Gaveston liefhebben, met een opvallend gebrek aan discretie. De edelen beweren dat Engeland geregeerd wordt door twee koningen. Het leidt tot een felle machtsstrijd, waarin de deplorabele financiële toestand van het koninkrijk geweten wordt aan Edwards gulheid jegens Gaveston.

De twee geliefden verschansen zich in Newcastle. Edward ontkomt naar Amerika, maar Gaveston moet zich aan de Noordzeekust overgeven en wordt onthoofd. Omdat hij door de kerk geëxcommuniceerd is, kan hij pas twee jaar later met speciale toestemming van de paus worden begraven. Edward blijft zijn hele leven om hem rouwen.

In 1325 brengt zijn vrouw een legertje op de been om hem te dwingen afstand te doen van de troon. Hij wordt gevangengezet on Berkeley Castle, waar hij vijf jaar later met een door zijn darmen geboorde gloeiende staaf wordt vermoord. [Volgens Wikipedia stierf Edward in 1327, dus of geen vijf jaar later of de hier genoemde 1325 klopt niet.] [...]

bron: Artikel 'Wreed verstoorde schoonheid' door John Jansen van Galen; Argus, Jaargang 4, nummer 81; 23 juni 2020