'Je was een ontredderd kind'

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

'Rotjeugd? Tja, het gekke is: zo herinner ik het mij niet. Ik ga nog steeds om met een juf van mij lagere school. Ze is nu 86. Een bijzondere vrouw aan wie ik veel heb gehad. Ik heb het haar zo vaak gevraagd: wat was ik voor een kind? Ze heeft het lang niet willen zeggen, maar op een dag zei ze: "Ontredderd. Je was een ontredderd kind." Ik was dus wél ongelukkig, maar ik heb het zo niet ervaren. Zo diende het leven zich aan. Het was niet anders.' [...]

Natuurlijk heb ik mij wel eens afgevraagd in hoeverre mijn opvoeding en mijn homoseksualiteit met elkaar te maken hebben gehad. Ik geloof absoluut niet ik lesbisch werd doordat mijn vader deed alsof ik een jongetje was, maar het heeft me zeker verward. Ik ging mij als een jongetje gedragen. Ik kan mij nog herinneren dat ik voor de spiegel ging staan en mijn haar strak achterover trok, alsof ik een jongetje was. Ik heb mij ook als een jongetje over mijn moeder ontfermd. Hoe zou het mij vergaan zijn als ik een andere vader had gehad? Ik weet het niet. Je moet dit goed opschrijven hoor, want het is koren op de molen van mensen die vinden dat homoseksualiteit is aangeleerd en dus ook te "genezen" is.

bron: Carry Slee (o.a. kinderboekenschrijver) in 'Ik geloof in oude zielen'; Interview door Arjan Visser; Uit het boek 'De tien geboden'; Rainbow Pocketboeken; Uitgeverij Maarten Muntinga bv; Uitgave in samenwerking met Dagblad Trouw; september 2003