Brief uit Neurenberg

Deze terreur werpt een schril licht op de jarenlange onverschilligheid en de openlijke hetze die onze commune en onze politieke eisen met betrekking tot het kinderrecht ten deel vallen. Tegen de achtergrond van de inhoud van onze politiek voor kinder- (mensen-)rechten is dat begrijpelijk. Want: wij zijn tegen gedwongen schoolbezoek (leerplicht); tegen alle soorten opvoedingsgestichten; tegen de kerk; tegen betutteling en voor het vrije zelfbeschikkingsrecht met betrekking tot de sexualiteitsbeleving voor alle mensen. Wij zijn ervoor dat kinderen en jongeren het ouderlijk huis kunnen verlaten wanneer zíj dat willen. Deze eisen willen wij voor iedereen toegankelijk maken en in wetten vastleggen. Om dit tegen te houden hebben bepaalde volwassen moraalterroristen, de hoeders van het gezin-als-hoeksteen-van-de-Duitse-samenleving, dit proces bedacht. Een proces dat gebaseerd is op kwaadaardige verdachtmakingen en vooronderstellingen. Hun beroep schijnt het te zijn om het gezin en andere 'natuurlijke' pedagogische gevangenissen met geweld tot een geheel te smeden waarin alle kinderen in deze staat het achttien jaar moeten zien uit te houden.

Veel kinderen, zo'n vijftigduizend per jaar, ontvluchten de geestelijke en lichamelijke hel van hun kwelgeesten die dan ook nog beweren dat ze alleen het 'beste' voor hun kinderen willen. Maar omdat het geen pas geeft om openlijk toe te geven dat zij slechts de uitvoerders van de kindervijandelijke wetten van de staat zijn, draaien zij de zaak om: niet de kinderen, maar de ouders zijn het slachtoffer! Wij zijn de misdadigers die de kinderen 'overreden', zelfs mishandelen ze bij hun moeders en vaders 'weglokken' (onttrekking van kinderen op ideologische gronden). [...]

Gezinnen en kinderbeschermers mogen kinderen net zolang geestelijk, en ook lichamelijk, mishandelen tot zij gebroken zijn. Wie zich daartegen verzet wordt tot hoge bajesstraffen veroordeeld. Geestelijke misdaden tegen kinderen tellen niet! [...] Dit brutale leugenproces wordt pas duidelijk als je weet waar het de kinderkwellers om begonnen is. In de Indianencommune hebben al meer dan vijfduizend kinderen, jongeren en volwassenen ondersteuning, onderdak en wat dies meer zij gevonden. Meer dan driehonderd keer kwam de politie in het geweer tegen weggelopen kinderen. Nooit hebben zij ons iets kunnen verwijten. De nu aangeklaagde Uli behoort tot een van de eerste bewoners van de IC en is ook nog een keer homosexueel. 'Erger nog', hij is pedofiel. In de ogen van hen, die het 'gesundes Volksempfinden' aanhangen, is hij een ongehoorde perverseling, iemand die zich aan kinderen vergrijpt. Deze 'Blut-und-Boden'-razernij en de manier waarop veel moeders zich laten kennen als de pseudo-verpersoonlijking van de liefdebron, vormen precies de achtergrond waartegen al onze rechten en eisen worden verkracht en ons het etiket wordt opgeplakt van 'egoïstische, op eigen voordeel beluste lieden die kinderen onttrekken aan de ouderlijke macht'.

bron: Artikel 'Brief uit Neurenberg' door Maria Inckmann; Vertaald door: Geert Walgemoed; Prothese nr. 30; 1985