De griezelige kantjes van een ondiskussie

From Brongersma
Revision as of 15:54, 17 March 2013 by Admin (talk | contribs) (Created page with "Zijn voorganger op Justitie, De Ruiter, had de behandeling van het wetsontwerp opgeschort, nadat de vrouwenbeweging alarm had geslagen over een mogelijk verband tussen porno e...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigation Jump to search

Zijn voorganger op Justitie, De Ruiter, had de behandeling van het wetsontwerp opgeschort, nadat de vrouwenbeweging alarm had geslagen over een mogelijk verband tussen porno en geweld. Er zou een nader onderzoek worden ingesteld - iets waarvoor de Emancipatieraad in een later rapport ook pleitte. Desondanks besloot minister Korthals Altes in juni onverwacht het wetsontwerp toch snel door de Kamer te jassen, daarin gesteund door de VVD en PvdA. De vrouwenbeweging voelde zich terecht zwaar in de kou gezet. De meeste kritiek uit de hoek - met name verwoord door Andrée van Es van de PSP en Evelien Eshuis van de CPN - heeft niets met zwarte kousen, maar alles met het uitgangspunt van de huidige voorstellen te maken. En dat uitgangspunt is niet het seksuele geweld tegen vrouwen, dat zijn niét de excessen bij de produktie, dat is niét de kinderporno, maar dat is, ondanks alle verklaringen van het tegendeel, nog steeds de bescherming van de goede zeden. Tekenend zijn de uitzonderingen op de voorgestelde liberalisering: onverwachte konfrontatie blijft verboden, net als het tonen van porno aan minderjarigen beneden de zestien jaar. [...]

Alle beelden, drukwerk en andere meningsuitingen die op een mens afkomen zijn wellicht het beste in te delen in enerzijds een wit gebied - dingen die je goed, mooi of leuk vindt, 'erotiek', 'kunst' - en anderzijds een zwart gebied: zaken waarover iedereen het eens is dat dat ècht niet mag worden toegestaan. Kinderporno bijvoorbeeld (Die dan ook probleemloos op grond van 'gewone' strafrechtsbepalingen aangepakt kan worden).

bron: Artikel 'De griezelige kantjes van een ondiskussie' door Geert Mak; De Groene Amsterdammer; 3 oktober 1984