De manier waarop men een individu het zwijgen op kan leggen kan vele vormen aannemen

In een ideale gemeenschap zou eigenlijk elk persoon het recht moeten hebben zijn eigen mening te verkondigen, waarbij deze mening gerespecteerd zou moeten worden. Dit is wat een democratie belooft. In de praktijk blijken er echter in alle bestaande gemeenschappen, zelfs gemeenschappen die zichzelf als uitgesproken democratisch beschouwen, mechanismen aan het werk te zijn die dit tot een utopie maken.

De manier waarop men een individu het zwijgen op kan leggen kan vele vormen aannemen, maar het belangrijkste mechanisme, dat andere mechanismen nodig heeft om te functioneren, is het proces van de criminalisatie. Het belangrijkste aspect bij het doen zwijgen van een individu is het tot het wezen van dat individu maken dat het voor hem het beste is om zijn mond te houden over zijn opinie (politiek of religieus), of zijn seksuele geaardheid. De basismethode om het individu te doen zwijgen, is hem bang te maken uit te komen voor zijn mening of gevoelens. [...]

In plaats van naar de stem der rede te luisteren, luistert de massa echter vaak liever naar de media en blijft ze in haar eigen sprookjes en verdraaiingen geloven. Wat dan uiteindelijk telt is niet die oorspronkelijke mening van de onderdrukte persoon maar het luie en verdraaide drogbeeld dat de meerderheid daarvan heeft. Ondertussen worden mensen hier wel het slachtoffer van, en doen ze schade aan zichzelf en aan de gemeenschap waarin ze leven.

bron: Artikel 'Hoe men een minderheidsgroep kan verketteren' door M. de Jong; www.martijn.org/page.php?id=106067; OK magazine 67; maart 1999