De opgewonden angst voor kinderseks

From Brongersma
Revision as of 19:43, 30 September 2013 by Admin (talk | contribs) (Created page with "De populaire massacultuur is de afgelopen decennia wel sterk geseksualiseerd, maar ook al die gedetaboeïseerde seks en pornografie kent één beperking: geen kinderen. [...] ...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigation Jump to search

De populaire massacultuur is de afgelopen decennia wel sterk geseksualiseerd, maar ook al die gedetaboeïseerde seks en pornografie kent één beperking: geen kinderen. [...] Het taboe is zo groot dat zelfs het ontwerpen van virtuele, computergegenereerde kinderporno (waar dus geen afbeeldingen van echte kinderen aan ten grondslag liggen) strafbaar gesteld wordt. Er ligt althans een wetsvoorstel in die richting klaar. Dit is bijna een verbod op denken en fantasie, zó bang is de maatschappij voor kindermisbruik (al schrijft de mode intussen ook voor prepuberale meisjes naveltruitjes en strakke sexy outfits voor). [...]

Merkwaardig is verder dat de leeftijdgrenzen voor porno en tieners strenger worden toegepast, terwijl de tendens in de rest van de cultuur naar steeds jonger opschuift. Zowel in de erotisch/pornografische media als in de werkelijkheid bepaalt een haarloos lichaam het modebeeld. [...] Het ideaal is de gladde, haarloze huid van de pre-adolescent. Precies het type dat vanuit justitieel standpunt uit de erotische fotografie en uit de porno moet worden geweerd. De combinatie van kinderlijke gladheid met verder volwassen geslachtskenmerken zorgt voor een verwarrend seksueel beeld dat het minderjarigentaboe op slinkse wijze ondergraaft. [...]

In haar veelbesproken boek 'Harmful to Minors. The Perils of Protecting Children From Sex' geeft de journaliste Judith Levine een onthutsende hoeveelheid voorbeelden van de angst (van volwassenen) voor alles wat met kinderen en seks te maken heeft. Er heerst in de Amerikaanse samenleving niet alleen zoals in Engeland en ook hier angst voor pedofielen en aanverwante 'seksuele roofdieren', die zich vaak vermommen als crèchewerkers, sportcoaches of leraren, maar ook voor wat kinderen of minderjarigen onderling met elkaar uitspoken. Voor al deze angsten zijn overheidsregels (niet aanraken, niet op schoot nemen) ingesteld, waarvan de naleving door hulpverleners en counselors wordt gecontroleerd. Volwassenen en minderjarigen moeten bij een gesprek onder vier ogen altijd de deur open laten staan. Liefst moet er altijd een derde bij een persoonlijk onderhoud aanwezig zijn. In het kleuter- en basisonderwijs lopen jongens die een rokje optillen of een klasgenootje zoenen het risico van schorsing en een verplichte cursus seksuele heropvoeding. Eerder heeft elke kleuter de cursus 'Good Touch/Bad Touch' doorlopen. [...]

Bij de 'War on drugs' en de 'War on cigarettes' heeft zich dus nu ook de 'War on sex' gevoegd. Seks met minderjarigen is slecht, seks tussen minderjarigen is slecht, seksueel geladen plaatjes, films en teksten zijn slecht voor kinderen, seksuele taal uitslaan is seksuele intimidatie, masturbatie is ook niet goed voor kinderen, eigenlijk moeten kinderen zich maar helemaal niet bezighouden met seks. Ook niet, en misschien wel vooral niet, als ze er plezier aan beleven.

bron: Beatrijs Ritsema in het artikel 'De opgewonden angst voor kinderseks'; NRC; 23 augustus 2002