Discriminatie: Difference between revisions

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search
No edit summary
No edit summary
Line 5: Line 5:
Weetje: Marthijn Uittenbogaard (mijn man) was een van de eerste blanke mensen die met een Zwarte-Piet-Is-Racisme-shirt in de media te zien was.<br>
Weetje: Marthijn Uittenbogaard (mijn man) was een van de eerste blanke mensen die met een Zwarte-Piet-Is-Racisme-shirt in de media te zien was.<br>
<br>
<br>
Toen ik kind was, woonde er een vrouw die vegetariër was in de wijk. Alle kinderen waren bang voor haar. Omdat volwassenen zeiden dat ze gevaarlijk was; ze was een heks, kijk maar, ze woont helemaal alleen, ze heeft geen man en geen kinderen, alleen een hond. Ze houdt meer van haar hond dan van mensen. Maar ze is ook een dierenmishandelaar, want haar hond moet van haar ook vegetariër zijn. Ik was een eigenwijs kind, en alhoewel schuw zocht ik contact met deze vrouw. 'Bent u echt vegetariër?' 'Ja,' en ik schrok. De mensen om mij heen hadden een beeld gecreëerd dat vegetariërs kwaadaardig waren. Maar dit was gewoon een lief vrouwtje dat iedere dag wandelingetjes maakte met haar hond, die net als alle andere honden gewoon brokjes en natvoer uit de supermarkt kreeg. Ze had geen man; niet omdat ze een heks was, maar omdat die door kanker was overleden. Ze was nooit hertrouwd omdat die man de liefde van haar leven was en ze ook na zijn dood trouw aan hem wilde zijn. Ze had ook gewoon kinderen, maar die waren al groot en uit huis. Haar kinderen kwamen nog wel eens op bezoek. Ze hield heel veel van haar hond, en misschien wel meer dan van mensen. Maar dat was omdat mensen haar aankijken alsof ze daadwerkelijk een gevaarlijke heks was. Ze was vegetariër in een tijd dat mensen dat nog niet goed begrepen, en daarom er maar wat bij verzonnen, en die verzinsels groeiden met de tijd. Mij heeft ze in ieder geval betoverd. Ik oordeel niet als ik iemands persoonlijke verhaal niet ken. En als ik iets niet begrijp, dan in plaats van er zelf maar wat bij te verzinnen, probeer ik het gewoon echt te begrijpen. O ja, en ik ben ook vegetariër. Want speciësisme is ook een gruwelijke vorm van discriminatie.<br>
Toen ik kind was, woonde er een vrouw die vegetariër was in de wijk. Alle kinderen waren bang voor haar. Omdat volwassenen zeiden dat ze gevaarlijk was; ze was een heks, kijk maar, ze woont helemaal alleen, ze heeft geen man en geen kinderen, alleen een hond. Ze houdt meer van haar hond dan van mensen. Maar ze is ook een dierenmishandelaar, want haar hond moet van haar ook vegetariër zijn. Ik was een eigenwijs kind, en alhoewel schuw zocht ik contact met deze vrouw. 'Bent u echt vegetariër?' 'Ja,' en ik schrok. De mensen om mij heen hadden een beeld gecreëerd dat vegetariërs kwaadaardig waren. Maar dit was gewoon een lief vrouwtje dat iedere dag wandelingetjes maakte met haar hond, die net als alle andere honden gewoon brokjes en natvoer uit de supermarkt kreeg. Ze had geen man; niet omdat ze een heks was, maar omdat die door kanker was overleden. Ze was nooit hertrouwd omdat die man de liefde van haar leven was en ze ook na zijn dood trouw aan hem wilde zijn. Ze had ook gewoon kinderen, maar die waren al groot en uit huis. Haar kinderen kwamen nog wel eens op bezoek. Ze hield heel veel van haar hond, en misschien wel meer dan van mensen. Maar dat was omdat mensen haar aankeken alsof ze daadwerkelijk een gevaarlijke heks was. Ze was vegetariër in een tijd dat mensen dat nog niet goed begrepen, en daarom er maar wat bij verzonnen, en die verzinsels groeiden met de tijd. Mij heeft ze in ieder geval betoverd. Ik oordeel niet als ik iemands persoonlijke verhaal niet ken. En als ik iets niet begrijp, dan in plaats van er zelf maar wat bij te verzinnen, probeer ik het gewoon echt te begrijpen. O ja, en ik ben ook vegetariër. Want speciësisme is ook een gruwelijke vorm van discriminatie.<br>
<br>
<br>
Weetje: Alleenstaande moeders en weduwen werden nogal eens beschouwd als heksen. Kinderen werden voor hen bang gemaakt en deze vrouwen kregen geen kans om fatsoenlijk mee te doen in de maatschappij. Zelfs nu anno 2021, worden deze vrouwen in sommige wijken in Nederland verketterd en krijgen zij te maken met dreiging en vandalisme zoals stenen door de ruiten.<br>
Weetje: Alleenstaande moeders en weduwen werden nogal eens beschouwd als heksen. Kinderen werden voor hen bang gemaakt en deze vrouwen kregen geen kans om fatsoenlijk mee te doen in de maatschappij. Zelfs nu anno 2021, worden deze vrouwen in sommige wijken in Nederland verketterd en krijgen zij te maken met dreiging en vandalisme zoals stenen door de ruiten.<br>

Revision as of 23:45, 31 July 2021

Door: Lesley Uittenbogaard

Mensen haten vaak om het haten zelf. Ze verzinnen dan een reden om hun eigen gedachten van haat en geweld goed te praten. Dat gebeurt al eeuwen. En telkens is er weer een andere groep om te haten. En als dan plots de ideeën veranderen, dan schuift de haat naar een andere groep. En doet iedereen alsof de groep waar ze eerder al hun haat en agressie op hebben afgevuurd nooit hun haat heeft gehad. Toen ik een kind was haatte iedereen homo's. Homo's waren vies, duivels en gevaarlijk. Zij zouden allemaal dood moeten. Ik ben nu bijna 34 jaar oud. Dus heel lang geleden is dit niet. De volwassenen die zo over homo's dachten leven veelal nu nog steeds. Maar nu staan ze met de Pride-vlag aan de grachten te juichen. Lekker ontkennen wat zij voorheen dachten en verkondigden. Tien jaar geleden werd ik nogal eens voor negervriendje uitgemaakt. Zwarte mensen verdienden niet ons respect en vriendschap. Blanke vrouwen hadden geen zwarte man, zwarte mannen waren immers vies. En als een vrouw niet zo dacht over de zwarte man, dan hadden ze nog geen relatie omdat je als vrouw dan door je omgeving als slet gezien zou worden. Je zou trouwens geen slet genoemd worden maar een hoer. Maar ik wil niet stellen dat men je als hoer zou zien. Aangezien ik zelf graag zie dat mensen prostituees met hetzelfde respect behandelen als de bakker, de kassière of de leraar. Er is groei in de afkeer tegenover prostituees en ik vind dat ernstig. Omdat het hier om mensen gaat, die hun uiterste best doen om iets van hun leven te maken, op hun eigen manier. Zij zijn ook gewoon liefdevolle moeders die hun kinderen overdag van school ophalen, en thuis boterhammetjes smeren. Maar ik had het over zwarte mensen. Tot op de dag van vandaag worden zij gebombardeerd met apengrappen in de kantine. Ik ken zwarte mensen die, hoe dol ze ook op bananen zijn, ze niet voor hun lunch mee durven te nemen naar het werk. Omdat er dan weer een grap over een aap die een banaan eet wordt gemaakt. En alle grappenmakers zullen zeggen dat ze dit niet doen uit discriminatie. En ze zullen zegen dat het wel mee valt. Maar als je zwart bent, of net als mij een negervriendje bent, dan hoor je diezelfde grap iedere dag. 'Zwarte Piet is geen racisme,' maar als je halverwege november telkens wordt uitgemaakt voor Zwarte Piet en gevraagd wordt of je ook pepernoten hebt, dan gaat het vanzelf voelen als racisme.

Weetje: Marthijn Uittenbogaard (mijn man) was een van de eerste blanke mensen die met een Zwarte-Piet-Is-Racisme-shirt in de media te zien was.

Toen ik kind was, woonde er een vrouw die vegetariër was in de wijk. Alle kinderen waren bang voor haar. Omdat volwassenen zeiden dat ze gevaarlijk was; ze was een heks, kijk maar, ze woont helemaal alleen, ze heeft geen man en geen kinderen, alleen een hond. Ze houdt meer van haar hond dan van mensen. Maar ze is ook een dierenmishandelaar, want haar hond moet van haar ook vegetariër zijn. Ik was een eigenwijs kind, en alhoewel schuw zocht ik contact met deze vrouw. 'Bent u echt vegetariër?' 'Ja,' en ik schrok. De mensen om mij heen hadden een beeld gecreëerd dat vegetariërs kwaadaardig waren. Maar dit was gewoon een lief vrouwtje dat iedere dag wandelingetjes maakte met haar hond, die net als alle andere honden gewoon brokjes en natvoer uit de supermarkt kreeg. Ze had geen man; niet omdat ze een heks was, maar omdat die door kanker was overleden. Ze was nooit hertrouwd omdat die man de liefde van haar leven was en ze ook na zijn dood trouw aan hem wilde zijn. Ze had ook gewoon kinderen, maar die waren al groot en uit huis. Haar kinderen kwamen nog wel eens op bezoek. Ze hield heel veel van haar hond, en misschien wel meer dan van mensen. Maar dat was omdat mensen haar aankeken alsof ze daadwerkelijk een gevaarlijke heks was. Ze was vegetariër in een tijd dat mensen dat nog niet goed begrepen, en daarom er maar wat bij verzonnen, en die verzinsels groeiden met de tijd. Mij heeft ze in ieder geval betoverd. Ik oordeel niet als ik iemands persoonlijke verhaal niet ken. En als ik iets niet begrijp, dan in plaats van er zelf maar wat bij te verzinnen, probeer ik het gewoon echt te begrijpen. O ja, en ik ben ook vegetariër. Want speciësisme is ook een gruwelijke vorm van discriminatie.

Weetje: Alleenstaande moeders en weduwen werden nogal eens beschouwd als heksen. Kinderen werden voor hen bang gemaakt en deze vrouwen kregen geen kans om fatsoenlijk mee te doen in de maatschappij. Zelfs nu anno 2021, worden deze vrouwen in sommige wijken in Nederland verketterd en krijgen zij te maken met dreiging en vandalisme zoals stenen door de ruiten.

Ik wist dat ik ook op jongens kon vallen toen ik 8 was. Ik weet nog goed hoe vaak, hoe hard en door wie ik geslagen ben, omdat ik verkondigde dat je op jongens en meisjes verliefd kan zijn. Want als je iemand lief vindt, dan vind je diegene lief, en daar gaat het toch werkelijk om. Ik ben geslagen door mijn ouders, door mijn verzorgers, door leraren en door omstanders. Toch bleef ik verkondigen wat ik zei. Ik heb paarse billen gehad en gescheurde oorlellen. Toen ik 14 was hing ik een pamflet op het prikbord op de gang van mijn middelbare school. Op het pamflet stond een hulplijn en site die je kon bezoeken als je jong en gay was. En als je bang was voor je omgeving. Ik kreeg flinke straf voor het ophangen van het pamflet. De school had ook een meisjes- en jongens-lesuur. Waar alle jongens en alle meisjes apart iets gingen doen. Jongens deden dan sport en de meisjes beauty uurtje of cupcakes bakken. Ik heb mij nooit jongen gevoeld en was als tiener nog veel meer fem dan nu. Maar ik mocht vanwege het feit dat ik een piemel heb niet mee doen met de meisjes-activiteiten. Ik moest van de school verplicht naar de psycholoog omdat ik blijkbaar ziek was. En er werd in de pauze extra op mij gelet, omdat ouders bang waren dat ik hun kind zou misbruiken (want dat doen homo's). Dit terwijl ik zelf net in groep 2 zat en ik dus waarschijnlijk jonger was dan de kinderen waar ze zich zorgen over maakten.
Ouders dachten dat hun kind door mij homo zou kunnen worden als ik met ze zou praten. Dus er waren mij allemaal regels voorgelegd tegen wie ik wel of niet zou mogen praten en waar ik wel of niet over mocht praten. Ik weet nog dat ik geschorst werd omdat ze mij over onderbroeken hoorden praten. Ik was met een groepje meiden over mode aan het praten. En op een zeker punt ging het over onderbroeken. En blijkbaar kunnen leraren onderbroeken en seks niet van elkaar scheiden.

Nu zouden we dit allemaal als bizar zien. Ook zouden we denken: dit moet wel heel lang geleden zijn. Maar zo als ik al eerder zei, ik moet nog 34 worden. Dit is dus nog maar 20 jaar geleden. En ik weet zeker dat als je nu die school binnen loopt dat je de zelfde leraren tegen komt alleen dan 20 jaar ouder, en ze zullen klaar staan om met de regenboogvlag te zwaaien, want ze zijn zo tolerant. En ze zullen je zegen dat ze altijd al tolerant zijn geweest. Want dat doen alle mensen.

En nu is alle haat gericht op pedofielen. En ook nu hebben ze weer smoesjes klaarliggen om goedkeuring te geven voor hun haat tegen deze groep. En het zijn de zelfde smoesjes die gebruikt werden tegen alle groepen die eerder al gehaat werden. En als je dat zegt zegen ze: 'Ja maar dit is anders, deze mensen zijn echt gevaarlijk.' Maar zelfs deze bewering is gerecycled van alle haat-smoesjes van vroeger. Er is niets anders: haat is haat, discriminatie is discriminatie. De reden dat je zwarten haatte was omdat het je vreemd was en je het niet bergreep. De reden dat je alleenstaande vrouwen haatte was omdat het je vreemd was en je het niet bergreep. De reden dat je vegetariërs haatte was omdat het je vreemd was en je het niet bergreep. De reden dat je homo's haatte was omdat het je vreemd was en je het niet begreep. En ben je boven de 40 en zeg je: 'Ik heb die groepen niet gehaat,' dan ben je gewoon zo'n goede leugenaar dat je jezelf voor de gek weet te houden.

Maar waarom haat je pedofielen, vind je pedo's vreemd? Begrijp je ze? Nee, dat doe je niet. En daarom in plaats van naar ze te luisteren en met ze te praten ben je gelijk begonnen met redenen te verzinnen waarom je ze zou mogen haten. De reden die iedere andere groep kreeg en nu ook weer de pedo's is zogezegd omdat je kinderen wilt beschermen. Ten eerste, met haat zelf bescherm je niemand. En ten tweede, geef je werkelijk niets om kinderen. Er waren 500 vluchteling-kinderen op een eilandje in Griekenland. Die kinderen hadden het zwaar, ze hadden geen eten, waren werkelijk in gevaar voor misbruik en mensenhandel. Met hun handen open en in de lucht smeekten ze om een beetje hulp en liefde. Waar waren jullie haters toen? Hebben jullie die kinderen geholpen? Nee, werkelijk de mensen die het hardst schreeuwen dat ze pedo's haten omdat ze zoveel om kinderen geven, geven werkelijk het minst om kinderen. Zij lachen het hardst wanneer zwarte kinderen tijdens de oversteek van hun rubberbootje vallen en verdrinken. 'Mooi dan komt die tenminste niet van ons profiteren.' Zwarte kinderen zijn ook kinderen. En ben jij een pedohater, doe dan niet alsof ik geen gelijk heb. Want wie of wat je ook haat, je kan alleen haten als je zelf verrot bent van binnen. Want dat is letterlijk wat haat is.

Ja je kan tegen dingen zijn. Ik ben tegen het vermoorden van dieren. Maar is dat een legitieme reden om slagers te haten? Nee. Terwijl zij letterlijk iets doen wat ik afschuwelijk vind. En je kan tegen kindermisbruik zijn, maar jullie haten zelfs mensen die nooit een kind hebben misbruikt. Gewoon omdat iemand uitkomt voor zijn gevoelens, denken jullie dat het nodig is om mensen te bedreigen en ze het leven onmogelijk te maken. Dit terwijl iedereen weet dat jullie juist de mensen zijn die hun eigen kinderen slaan.

Goed en slecht zijn relatief en tijdgebonden. Maar liefde en haat niet. In het leven kan je altijd kiezen voor liefde of voor haat. En van liefde weten we dat het altijd goed is, en van haat dat het altijd slecht is. Dat is nu zo, dat was duizend jaar geleden zo, en over duizend jaar is dat nog steeds zo. Dat is zo in Nederland, in Japan en ook in een sterrenstelsel duizenden lichtjaren hier vandaan. En alleen deze keuze tussen liefde en haat bepaalt werkelijk wie je bent.

Ik heb mijn hele leven al gekozen voor liefde. Wat of wie er ook op mij afkwam en komt: liefde is mijn keuze. Zelfs mensen die verschrikkelijke dingen hebben gedaan toon ik liefde in plaats van haat. Dit omdat hun verschrikkelijke acties geen legitimatie mag zijn om zelf verschrikkelijke acties te ondernemen. Want dat zou mij verschrikkelijk maken. Gandhi zei: 'Een oog voor een oog maakt de hele wereld blind.' En je moet wel werkelijk blind zijn als je denkt dat je verschrikkelijke dingen denkt te kunnen legitimeren om welke reden dan ook. Er is geen legitimatie voor haat. Als je graag wilt haten, koop een spiegel hang hem aan de muur. En hang jezelf er voor.

bron: Artikel 'Discriminatie' door Lesley Uittenbogaard; 1 augustus 2021