Efebofilie

Het woord efebofilie duidt op het zich seksueel aangetrokken voelen tot jongeren in de puberteit, ongeveer tussen 12 en 18 jaar. Efebofilie onderscheidt zich daarmee van pedofilie, een voorkeur voor het kijken naar of omgaan met kinderen vóór de puberteit. In onze tijd is het woord 'pedofilie' al voldoende om beelden op te roepen van misbruik, geweld, pornografische seks, kinderhandel, enzovoort. De pedofiel is tot een volksvijand geworden. En zo is er een groepering ontstaan van mensen die zich efebofiel noemen. Een aantal van hen wil geen pedofiel genoemd worden, omdat hun seksuele gevoelens zich vooral richten op adolescenten. Ze maken zich sterk voor de erkenning van adolescenten als mensen met een vrije wil, die dus ook seksuele contacten mogen aangaan met wie ze willen.

Echter, door de toegenomen seksuele spanning in de samenleving en de strengere wetgeving wordt nu iedereen onder de 16 in seksueel opzicht als een kind beschouwd. Waar het pornografie betreft is de grens zelfs 18. Bijna niemand maakt het onderscheid tussen pedofilie en efebofilie. Alle 'seks met minderjarigen' is verdacht. Net als pedofilie is efebofilie voornamelijk een homoseksuele variant. Pedofielen spelen het liefst met kleine jongetjes. Efebofielen beschouwen zichzelf als 'boylovers'. Het woord 'homo's' slaat nu op mensen die hun geslachtsgenoten binnen de grenzen van de wet beminnen. Het valt wel te verwachten dat binnen een halve eeuw de efebofiel ook tot de gerespecteerde medeburgers zal behoren.

bron: 'Efebofilie'; www.nvsh.nl/varianten/efebofilie.htm; NVSH.nl; 2007