Feminisme

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Progressieve en conservatieve perioden [wat betreft seksuele hervorming] volgen elkaar op in een soort spiraalbeweging. In de afgelopen 200 jaar zijn er 5 relatief progressieve perioden geweest (rond 1800, rond 1850, rond 1880, rond 1925 en rond 1970). Die werden telkens gevolgd door een conservatieve reactie. De laatste dateert van rond 1975. [...]

Het gaat hier over 'feminisme', dus niet over personen. Er zijn heel wat aardige en intelligente mensen (m/v) die het feminisme steunen in de overtuiging dat het een goede zaak is. Er waren ook heel wat aardige en intelligente mensen die er oprecht van overtuigd waren dat het communisme een goede zaak was, dat het nationaal-socialisme heel veel goeds deed voor het land en de arbeiders. Het isme heeft nu eenmaal dezelfde aanzuigende werking als het godsgeloof. Het beschikt over propaganda omdat het collectieve schuldgevoelens en ontevredenheid afwentelt op een bepaalde groep. Het isme appelleert ook aan een behoefte om wat je gelooft ook in de praktijk te brengen, om tenminste te getuigen, je aan te sluiten bij een club, misschien zelfs carrière te maken, mee te stromen met de dominante maatschappelijke beweging die zich propageert als zwakke minderheid. [...]

Het feminisme bevordert de ongelijkheid omdat ze immers de wereld verdeelt in daders (mannen) en slachtoffers (vrouwen). Het feminisme heeft de oude en primitieve oorlog tussen de seksen weer aangewakkerd, de afstand tussen het mannelijke en vrouwelijke vergroot. Daarmee sluit het feminisme ook naadloos aan bij de opkomst van fundamentalisme en neo-conservatisme.

bron: Artikel 'Feminisme' door Dik Brummel; De Nieuwe Sekstant; mei 2004