Gesprek mogelijk

In Scouting Magazine van oktober 1988 las ik het artikel van Hans Meij over pedofilie. In de eerste plaats wil ik mijn waardering uiten voor het feit dat hij dit onderwerp ook in Scouting bespreekbaar wil maken en voor de genuanceerde manier waarop hij dit doet. [...]

Als je pedofilie opvat als "seksueel contact" zal geen Scoutingleider nog z'n mond open doen. Als je het opvat als "houden van, voorkeur voor, open staan voor, verlangen naar", dan is gesprek mogelijk. Net zoiets is er met de passage over de dominante rol van de leider, alsof hij die rol altijd en automatisch zou moeten hebben, de rol van de baas en de leraar. Juist bij Scouting is een heel andere rol mogelijk: die van kameraad, met wie je samen het spel, de natuur en de wereld ingaat en ontdekt. Daarbij hoef je helemaal niet dominant te zijn. [...]

De derde opmerking betreft de "speciale" behandeling die de schrijver veronderstelt van de pedofiele leider voor zijn meest beminde kind. Is dat wel juist? vraagt de schrijver zich af en dat verbaast mij nu weer: vanwaar die bezorgdheid over een kind dat extra lief wordt benaderd? Ik maak me pas zorgen over de kinderen die extra afstandelijk worden benaderd.

bron: Ingezonden brief 'Gesprek mogelijk' door Frans Gieles; Scouting Magazine; januari 1989