Grâce à Dieu geeft genuanceerd beeld van misbruik in de kerk: Difference between revisions

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search
(Created page with "Het vorige week verschenen Grâce à Dieu van regisseur François Ozon stelt op genuanceerde wijze het grootschalige kindermisbruik in de Rooms-Katholieke Kerk aan de kaak, zo...")
 
No edit summary
 
Line 12: Line 12:
[[Category:Film]]
[[Category:Film]]
[[Category:Jaren 1970]]
[[Category:Jaren 1970]]
[[Category:Katholieke kerk]]
[[Category:Katholicisme]]
[[Category:François Ozon]]
[[Category:François Ozon]]

Latest revision as of 12:04, 18 April 2019

Het vorige week verschenen Grâce à Dieu van regisseur François Ozon stelt op genuanceerde wijze het grootschalige kindermisbruik in de Rooms-Katholieke Kerk aan de kaak, zonder de kerk meteen als duivels af te schilderen. "Opmerkelijk", aldus filmjournalist Nico van den Berg. [...]

De Franse regisseur stelt op genuanceerde wijze het grootschalige kindermisbruik in de Rooms-Katholieke Kerk aan de kaak, zonder de kerk meteen als duivels af te schilderen. Dat mag opmerkelijk worden genoemd in een tijd waar polarisatie en zwart-witdenken de norm lijken te zijn. Geen misverstand, het misbruik wordt door Ozon absoluut niet gerelativeerd. [...]

Wel komt de vraag naar boven in hoeverre zulke seksuele ervaringen iemands leven volledig kapot hebben gemaakt, of dat er ook genoeg mannen zijn voor wie het gefriemel onder de misdienaarkleding slechts een verkenningsfase in de seksuele ontwikkeling is geweest. Zo sprak ik laatst iemand die als tiener door zijn judoleraar soms in zijn kruis werd betast. Voor hem was het niet meer dan een spannende en fijne ervaring die hem bewust maakte van zijn eigen seksualiteit. Zeker in de heterowereld is het ideaal van een monogaam koppel van ongeveer dezelfde leeftijd nog steeds leidend. Maar in delen van de gayscene is het afwijken van een soortgelijke norm al een stuk normaler. Legale pornosites als missionaryboys.com of mormonboyz.info zijn bijvoorbeeld populaire plekken voor het bevredigen van seksuele fantasieën over onderdanige jongens en dominante volwassen mannen. En pedofilie was in progressieve kringen in de jaren zeventig een geaccepteerd verschijnsel. Alles wat afwijkt van de norm wordt, afhankelijk van de tijd waarin je leeft en de groep waar je deel van uitmaakt, veroordeeld of juist omarmd.

Natuurlijk is het een goede zaak dat films als Grâce à Dieu kunnen helpen bij het bespreekbaar maken van ernstig seksueel wangedrag, waarbij alles draait om machtsmisbruik en onvrijwilligheid.

bron: Artikel 'Grâce à Dieu geeft genuanceerd beeld van misbruik in de kerk' door Nico van den Berg; winq.nl/articles/230198/grace-a-dieu/; Winq.nl; 13 april 2019