Het blijft toch onder ons - Opening van zaken over incest

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

In diezelfde tijd [rond 1977] stelt Germaine Groenier in het spraakmakende radioprogramma VPRO-Vrijdag-op-Drie, waarin zij openhartig met luisteraars over seks praat, een meisje gerust. Zij hoeft zich niet te schamen dat ze met haar broer heeft gevreeën, want "wat lekker is moet kunnen en zwanger hoef je er gelukkig niet meer van te worden". [...]

In Engeland was incest tot de 10de eeuw de gewoonste zaak van de wereld. Toen vaardigde de koning wetten uit, waardoor de verstrekkende huwelijksregels van de kerk effectief werden. Het staatkundige rechtstelsel werd meer en meer gerelateerd aan de kerkelijke wetten. Toch zijn er genoeg voorbeelden die aantonen dat incest ook daarna wel degelijk voorkwam. [...] Bij de Toerkmenen, Oezbeken, Koerden, Kazakken en Kirgiezen in Centraal-Azië heeft altijd een incestverbod gegolden, maar het is wel gebruikelijk, dat kleine kinderen door ouders gemasturbeerd worden om ze rustig te maken en bij de jongetjes om de penis te verlengen en bij de meisjes om ze gevoeliger te maken voor seksuele handelingen. Voor zover bekend heeft dit voor de kinderen geen nadelige gevolgen. [...]

[Ruud Bullens, behandelaar incestplegers:] Daders zijn mensen die doorgaans niet lekker in hun vel zitten. Pedofielen bijvoorbeeld, plegen de daad veel meer vanuit een instelling dat het mooi, warm, lief en intiem is. Een incestpleger doet het veel meer vanuit de kick van het moment, dan heeft hij dat weer gehad. Hij zal zichzelf daarna ook verfoeien, dit had hij niet moeten doen, wat is hij toch een bastaard die misbruik maakt van het kind. En vervolgens zal hij, omdat hij niet met die spanning om kan gaan, opnieuw incest plegen, omdat hij denkt dat seks met het kind hem ontspanning zal geven. Hij denkt dat hij recht heeft op troost van dat kind. [...] De machtsfactor geeft het probleem. Verhoudingen binnen het gezin spelen een rol, leeftijd speelt een rol. Het criterium ligt bij de vraag of een van de partijen zich kan onttrekken aan de seksuele relatie. Als een jongen van vijftien en een meisje van zestien iets hebben, waaraan dat meisje zich wel zou willen maar niet kan onttrekken, dan spreken we óók over seksueel misbruik. [...] De definitie van seksuele mishandeling binnen de familie houdt vooral verband met de vraag of iemand zich eraan kan onttrekken of niet.

bron: Uit het boek 'Het blijft toch onder ons - Opening van zaken over incest' door Katrien de Klein & Marieke Prinsen Geerligs; Walburg Pers Zutphen; 1995