Het voorkeursoordeel - Interview met advocaat Sidney Smeets
[Sidney Smeets, advocaat:] De conclusie wordt makkelijker voor een rechter op het moment dat het leeftijdsverschil groter is omdat dan de aanname is dat dat sneller in strijd is met die sociaal ethische norm en dat het ook sneller een machtsverschil oplevert dat ook van invloed kan zijn op de uiteindelijke beslissing tussen aanhalingstekens van de minderjarige.
[Commentator:] En is seks tussen minderjarigen altijd verboden?
[Smeets:] Onder de twaalf zijn alle seksuele handelingen sowieso verboden. Tussen de twaalf en de zestien ontstaat er een soort grijs gebied. In het verleden was dat nog veel grijzer want toen was het in beginsel niet strafbaar tenzij daar een klacht over werd ingediend. Toen was de gedachte: tussen de twaalf en de zestien moeten kinderen een bepaalde seksuele vrijheid hebben en willen we dat niet in het strafrecht betrekken tenzij daar specifiek over geklaagd wordt. Tegenwoordig is het strafbaar en is er in de wet een bepaling opgenomen dat de minderjarige kan aangeven of hij of zij vindt dat het niet strafbaar zou moeten zijn. Dat gebeurt steeds minder omdat de publieke opinie de andere kant opgaat. De publieke opinie is dat eigenlijk ieder seksueel contact met een persoon onder de zestien - als je het op straat eigenlijk vraagt is het al vaak onder de achttien - dat wordt eigenlijk als een strafbaar feit gezien. Dus het Openbaar ministerie luistert steeds minder naar wat de betrokkenen er zelf van vinden en gaat gewoon vervolgen en zegt dan: ja rechter beslist u het maar. [...]
Op het moment dat de discussie doorslaat in de richting dat eigenlijk ieder seksueel contact met een minderjarige ontucht oplevert dan is de kans steeds groter dat de rechter zal zeggen: ja dan is de sociaal ethische norm op dit moment dat dit niet mag en dan is het ontucht. En dan kan het dus gebeuren dat dezelfde handelingen tussen personen met dezelfde leeftijdsverschillen in het ene jaar ontucht opleveren en in het andere jaar niet of omgekeerd.
[Commentator:] Definities veranderen en interpretaties veranderen: we zijn in de strafrechtpraktijk op weg van streng naar strenger en strengst. En dat mag dan een effectief middel zijn tegen de daden van pedoseksuelen, volgens Smeets leidt de maatschappelijke druk ook tot een heleboel idiote veroordelingen.
[Smeets:] Een heleboel van die zaken die tegenwoordig vervolgd worden, daarvan zou je toch kunnen zeggen van nou is het nu wel zo slim. Ik heb onlangs nog een zaak behandeld van een jongen die is net achttien; het gaat dan om seks met een meisje van vijftien. Ik denk dat het helemaal niet zo slim is om zo'n jongen te vervolgen en om die voor de rechtbank te laten verschijnen. Ik denk dat er allerlei andere manieren zijn, als je het al afkeurt, om daar mee om te gaan. En duidelijkheid creëren ook door het OM over de vraag wat nu precies wel en niet strafbaar is, want inderdaad het gevoel in de maatschappij lijkt nu een beetje te zijn dat pedofielen per definitie strafbaar zijn en dat is niet zo. Er zijn talloze pedofielen, ook leden van de inmiddels verboden vereniging Martijn, die weliswaar pedofiel zijn maar die nog nooit een kind aangeraakt hebben. Daar kun je wel je mening over hebben maar het is in ieder geval niet strafbaar en dat zou ook het OM ook wel eens wat duidelijker mogen zeggen. [...]
Als je de vereniging [Martijn] gaat verbieden dan zorg je er eigenlijk voor dat het hele debat verdwijnt en je legitimeert eigenlijk mensen die in gemeenten waar pedofielen komen wonen de ruiten gaan ingooien en gaan demonstreren tegen die pedofielen. Want die krijgen het gevoel ja de Hoge Raad is het ook met ons eens en dat is juist niet wat we in onze maatschappij moeten willen.
bron: Betreft radio-uitzending 'Het voorkeursoordeel (4)'; Het verslag is van Marcel Dekker; www.radio1.nl/item/196908-Voorkeursoordeel%20%284%29.html; De Ochtend (NCRV), Radio 1; 22 mei 2014