View source for Hij eiste dat de staat hem een 'passende woning' verschafte

In rechtsstelsels gebaseerd op gewoonterecht, zoals Groot-Brittannië en diens vroegere kolonies, gebruiken rechters de Universele Verklaring soms als leidraad voor de interpretatie van nationale wetten. Zo verwees het Hooggerechtshof van Bangladesh in 2002 naar de artikelen 1, 2, 3 en 5 van de UVRM in een vonnis dat de staat gelastte te voorkomen dat onderwijsbeambtenaren leraressen ooit nog 'prostituee' noemden of hun opdroegen tegen hun zin een hoofddoek te dragen.<br>
<br>
In Nederland heeft verwijzing naar de UVRM amper zin. Dit jaar probeerde een veroordeelde pedoseksueel [Sytze van der Velde‏‎] die zijn straf had uitgezeten, het toch. Hij eiste dat de staat hem een 'passende woning' verschafte, zich beroepend op het recht op huisvesting, zoals is terug te vinden in de Universele Verklaring. 'Het beroep van eiser op artikel 25 UVRM slaagt evenmin', oordeelde de rechtbank in Den Haag echter op 13 augustus. 'Burgers kunnen zich immers niet rechtstreeks op bepalingen uit die verklaring beroepen', omdat die niet deel uitmaken van 'een verdrag of besluit in de zin van artikel 93 van de Grondwet'.<br>
<br>
<i>bron: < Verbod op scheldwoord 'prostituee' > door 'MdB'; Wordt vervolgd (uitgave Amnesty International), jaargang 46 #12/1; december 2013/januari 2014</i>

[[Category:UVRM]]
[[Category:Bangladesh]]
[[Category:Grondwet]]
[[Category:Huisvesting]]
[[Category:Sytze van der Velde‏‎]]