In de meeste relaties is geen sprake van gelijkheid

In de meeste relaties is geen sprake van gelijkheid. Niemand doet daar moeilijk over. In alles wat er tussen kinderen en hun ouders omgaat is er ook ongelijkheid. Dit argument van ongelijkheid wordt alleen uit de kast gehaald om bezwaren tegen het erotische aspect te ondersteunen. Als er in een relatie verschil in macht is, gaat het erom hoe men met die macht omspringt. Kinderen oefenen ook macht uit over ouderen. In de pedofiele relatie wordt het machtsverschil juist kleiner, omdat de pedofiel min of meer zelf kind wordt.

Zal pedofilie ooit geaccepteerd worden? Zeker, maar pas als mensen niet meer voetstoots aannemen dat het kind geen eigen vrije wil heeft, of altijd door de relatie beschadigd wordt, of in de toekomst blijk van schade zal geven.

Dat houdt niet in dat in een dergelijke relatie allerlei harde seks nu zomaar moet kunnen, maar wel dat er een mogelijkheid moet zijn dat een pedofiel een speciale vertrouwensband mag kweken met een kind dat hem daarvoor uitgekozen heeft. Een band waarin het kind het gevoel heeft dat het met alles bij deze volwassene mag aankomen waar het mee zit, en waar het misschien niet bij anderen mee kan aankomen, inclusief zijn ontwikkelende seksuele gevoelens, en alle andere lichamelijke en geestelijke aspecten. De pedofiel heeft in zo'n relatie de plicht om de jongere te helpen bij zijn of haar ontwikkeling, te zorgen voor diens welzijn en verantwoording af te leggen voor alles wat ze gemeenschappelijk ondernemen. En ook om die jongere de normen en waarden bij te brengen die nodig zijn om een goed mens te worden, zodat hij of zij zelf respectvolle en plezierige wederzijdse relaties met anderen aan kan gaan.

Op dit moment is de situatie voor pedofiele mensen heel erg slecht. De totale onthouding waaraan ze zich nu moet onderwerpen maakt dat dit aspect voor sommige mensen een ondragelijke obsessie wordt. Alsof je verschrikkelijke jeuk hebt, en je kunt je niet krabben, waardoor de jeuk zo'n obsessie wordt dat alle andere dingen (zelfs jezelf beschadigen) onbelangrijk worden. Als iets absoluut niet kan wordt het vanzelf een obsessie, zelfs als het om iets gaat dat in feite vrij onbelangrijk is.

bron: Interview met M. de Jong van de Vereniging Martijn; Uit artikel 'Varianten in relaties'; www.nvsh.nl/varianten/pedofilie.htm; De Nieuwe Sekstant; voorjaar 2002