Interview Prof. P. Hoefnagels: machtsstrijd tussen ouders over het kind moet verdwijnen

Vraag aan [Peter] Hoefnagels [hoogleraar criminologie en kinderrecht aan de Erasmusuniversiteit, decaan van de juridische faculteit, en buiten de universiteit actief met poëzie en toneel]: kunnen kinderen zo'n moeilijke keuze wel maken. [Gaat over bij vader of moeder wonen na echtscheiding.] Hij zegt: "Kinderen zijn in deze zaken veel flexibeler dan je zou denken. Men zegt wel eens, grote mensen zijn net kinderen. Als je het gedrag ziet in echtscheidingen dan klopt dat en zijn de kinderen eerder de grote mensen. Ik vind dat jonge kinderen in zo'n emotionele gebeurtenis heel goed kunnen beslissen bij welke ouder zij willen horen. Het heeft trouwens geen zin om een kind toe te wijzen aan een ouder waar het niet bij wil horen." Hoefnagels wil aan deze beslissingsbevoegdheid van het kind geen leeftijdsgrens verbinden. In zijn ogen is het een misvatting om te denken dat bij het oplopen van de leeftijd de mogelijkheid tot een verantwoorde beslissing groter wordt. "Een kind van een jaar of zeven, acht zal waarschijnlijk beter, trefzekerder kunnen kiezen dan iemand van 14 jaar in zijn pubertijd. Het is dezelfde fout als te denken dat bejaarden naarmate ze ouder zijn minder verantwoordelijkheden kunnen dragen. Je kan dat niet aan bepaalde leeftijden verbinden. Als in een echtscheiding, in dat rouwproces, de vader en moeder niet verder komen, dan is het kind de meest aangewezene om zelf die beslissing te nemen. Die kan dat veel beter dan welke psycholoog, of welk team dan ook." [...]

"Kijk", zegt hij even later, "u moet zich niet vergissen. Het is nu ook al zo, dat ieder kind anders kán. Als een kind van 12 jaar aan zijn moeder is toegewezen, maar het loopt drie keer naar de andere ouder, dan gebeurt dat gewoon. Je kan van je huis toch geen gevangenis maken?" [...] Of het voorstel-Hoefnagels kans op realisering maakt, durft de hoogleraar zelf niet te zeggen. Zo op het eerste gezicht kan je er je twijfels over hebben. De juridische positie van de man zou er door worden verzwakt [betreft achternaam aannemen van moeder], terwijl de zelfbeschikking van het kind een aantasting van de ouderlijke macht betekent, twee niet geringe hobbels voor een parlement waarin de conservatieve krachten in familiezaken nog altijd de overhand hebben.

bron: Interview 'Prof. P. Hoefnagels: Machtsstrijd tussen ouders over het kind moet verdwijnen' door Gerard Kerkvliet; Sekstant, nr. 3; maart 1976