Is ontucht met minderjarigen een misdaad?

From Brongersma
Revision as of 17:04, 29 January 2013 by Admin (talk | contribs)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigation Jump to search

Deze voorliefde is aangeboren en is niet meer weg te krijgen. En deze stelling brengt mij eigenlijk vanzelf op de kern van dit artikel, n.l. de morele kant van de zaak. Wettelijk gezien ligt het vrij eenvoudig. Volgens het een of andere artikel in het Wetboek van strafrecht is het plegen van seksuele handelingen van een meerderjarige man met minderjarige jongens, kortweg ontucht, verboden. Er staat een bepaalde gevangenisstraf voor en daarmee is wettelijk gezien de kous af. Maar zo eenvoudig ligt de zaak evenwel toch niet. Ik veronderstel, dat een strafbaar feit ook een morele achtergrond heeft en het is juist die morele kant, die mij sterk aan het twijfelen heeft gebracht. Duidelijker gesteld, is het moreel wel aanvechtbaar, dat een man seksuele handelingen pleegt met een kind. Het staat voor mij in ieder geval vrijwel vast, dat het met het immorele van mijn seksuele ervaringen met een kind nog al los loopt. Met andere woorden: de wet zegt je bent een misdadiger en m'n gevoel zegt: ik doe niets verkeerd, waarvoor ik me moet schamen. Probeer daar nu maar uit te komen. Een bepaald compromis tussen de wet en mijn persoonlijk gevoel is, althans tot op heden, uitgesloten. Er blijft dan ook niets anders over dan een soort van oorlog tussen mijn gevoel en het wetboek van strafrecht. [...]

Ik heb vele fijne momenten met de jongen [8 jaar] gehad, waarbij hij mij naakt zag en m'n geslachtsdelen betastte en waarbij hij ook naakt was en bij hem ook hetzelfde gebeurde. Uit onberedeneerbare overwegingen, heb ik er wel voor gezorgd, dat hij nooit heeft gezien, dat ik tot orgasme kwam. De jongen was soms zo geil, dat hij zich werkelijk helemaal overgaf aan ons seksuele spel. Zijn ouders hebben meerdere malen aan de jongen gevraagd, of ik soms wat met hem deed, maar hij heeft daar nooit antwoord op willen geven. Ik had hem wel verzocht er niet over te praten als hem dit gevraagd werd, maar ik heb hem ook nooit bedreigd, als hij het toch zou doen. Pas doordat door een samenloop van omstandigheden ik bekentenis had afgelegd bij de justitie, is de politie met de ouders gaan praten en hebben ze met heel veel moeite wat uit hem los kunnen krijgen. Deze zelfde agenten hebben mij zelf verklaard, dat de jongen de gehele geschiedenis zeker niet als iets ergs had beleefd en zo er geen homoseksuele tendens in de jongen reeds aanwezig was, hij er beslist geen nadelige gevolgen van zou ondervinden.

bron: Artikel 'Is ontucht met minderjarigen een misdaad?'; Sextant, nr. 10; oktober 1970