Kinderbescherming ontneemt Henk zijn tweede vader
U heeft het al begrepen: Rob [39] en Henk [bijna 13] vrijen met elkaar. Nou èn, zult u zich misschien afvragen, dat gebeurt toch wel meer als twee mensen elkaar aardig vinden. En als die mensen daar nou ook nog plezier in hebben, wat heb ik er dan mee te maken. Tja, als we er met zijn allen zo over zouden denken, kon ik me nu achter een goed glas wijn zetten, en konden Rob en Henk in alle rust en vrijheid hun vakantie voorbereiden. Maar u en ik kunnen dat wel vinden, een heleboel andere mensen hebben een heel andere mening. Rob is een kindervriend (pedofiel) en ook Henk is in genen dele vies van Rob. Maar ja, Henk is nog maar een kind, en dus zal zijn geaardheid - zo blijkt uit dit verhaal - van weinig belang zijn. Allerlei volwassenen hebben voor Henk bepaald dat hij in de val is gelopen van een zieke, vieze en hem misbruikende man. En daartegen valt door kleine Henk in zijn ééntje weinig in te brengen. Zeker niet als het aan de Raad voor de Kinderbescherming te Den Bosch ligt, want die is bezig de relatie tussen Henk en zijn vriend Rob te vernietigen. [...]
Oktober 1975. Via een van zijn broers komt Henk met Rob in kontakt. Vader vindt het goed, moeder niet. Zij loopt naar de politie, die tegen vader zegt: Je moet je kinderen daar weghouden, die man is gevaarlijk. Vader geeft daar in eerste instantie gehoor aan, maar Henk blijft Rob toch stiekem ontmoeten. [...]
Henk zelf heeft niet veel woorden nodig om te zeggen wat hij er allemaal van vindt: "Ik zou willen dat met de kinderbescherming alles voorbij was en dat we vrij alles mochten en dat ik niet meer bang hoefde te zijn dat ik naar een internaat moet. Want dan zou ik weglopen en laten blijken dat ik hier graag kom. Als mijn vader dood was, zou ik best hier willen wonen. Nu wil ik het liefst thuis wonen en veel hier komen". Of Henk begrijpt waarom grote mensen zich zo druk maken om zijn relatie met Rob? Henk: "Nee, hoor. Ik snap het niet". Veel uitleg zal Henk zelf ook niet krijgen. Maatschappelijk werker Boertien, gevraagd of hij al eens met Henk gepraat heeft: "Neen, Henk zal wel zeggen dat hij het goed naar zijn zin heeft. Praten met hem zie ik niet zitten. Dat kind is toch beïnvloed. Ik krijg er toch niet uit, wat ik er uit wil hebben". [...]
Wat Rob ook doet, hij kan het nooit goed doen. Als hij dat wat hij Henk geeft tot het genitale beperkt, is hij een viezerik. Als hij zijn liefde aan Henkie mede betuigt door te zorgen dat hij het beter krijgt dan vroeger, koopt hij Henkies liefde. Ik prijs de dag dat de Heer mij de lust in leeftijdsgenoten van de andere sexe heeft geschonken.
bron: Artikel 'Kinderbescherming ontneemt Henk zijn tweede vader' door Ilco van Buuren; Jeugdwerk Nu, nummer 8; mei 1977