Kinderen kennen heel vaak sexuele belevingen en verlangens

Volgens de wet is 'ontucht' (wat een gek woord!) verboden met mensen onder de zestien jaar. Het staat in hetzelfde wetsartikel als het verbod op diezelfde 'ontucht' met bewustelozen. Blijkbaar is de achterliggende gedachte: iemand onder de zestien jaar is zich van geen enkel gevoel bewust: noch van liefde voor een volwassene, noch van sexuele verlangens. De praktijk leert anders. Kinderen kunnen heel gevoelige wezens zijn. Kinderen kennen heel vaak sexuele belevingen en verlangens. Dikwijls gaat het initiatief tot sexuele omgang tussen een volwassene en een kind juist van het kind uit! [...]

Als je de zaak op de keper bekijkt is deze beschuldiging [machtsmisbruik] meer op z'n plaats aan het adres van vele ouders, dan aan het adres van de volwassen vriend. Immers, een minderjarige is wettelijk en in de praktijk verregaand onderworpen aan de ouderlijke macht. Zodra een andere volwassene het kind niet meer aanstaat, kan verbreking van de relatie in volle vrijheid geschieden. De norm voor een omgang tussen volwassenen en kinderen is dezelfde als voor alle andere relaties: wat er ook tussen mensen plaatsvindt, dient te geschieden in wederkerigheid. En daartoe is iemand onder de zestien even goed uitgerust als iemand daarboven: ieder kind weet wel wat het prettig vindt en wat het wil. [...]

Er moet veel meer oog komen voor de andere kant van de medaille: heel veel kinderen leren van de omgang met zo'n volwassene wat liefhebben kan betekenen, geestelijk en lichamelijk; heel veel kinderen schenken aan volwassenen hun onvervangbare aanhankelijkheid, spontaniteit en liefde. Daarom is de grens die het Wetboek van Strafrecht trekt bij zestien jaar een ONZINNIGE grens. De grens hoort alleen te liggen bij het gebruik van dwang en geweld. Immers: de wet kent grenzen, de liefde niet!

bron: Artikel 'Pedofilie' door H. Boidin; Rakker nr. 2, 1979