Michel Foucault waarschuwde dat seks als permanente bedreiging zou worden gezien

Om misverstanden te voorkomen: ik ben tegen seksuele contacten tussen volwassenen en kinderen. Iedere kanttekening die ik hier opvoer, moet dus ook niet worden opgevat als een verdediging van pedofilie. [...]

Het meest wezenlijke probleem met pedofilie is namelijk de zeer negatieve en eenzijdige beeldvorming rondom het fenomeen. De maatschappelijke weerzin tegen seks met kinderen is zo diepgeworteld en sterk dat een 'neutrale' blik erop nagenoeg onmogelijk is. Bij ieder bericht in het nieuws over ontucht met minderjarigen komt als het ware vanzelf het doembeeld voor ogen van een vieze oude man die zijn seksuele lusten genadeloos heeft botgevierd op een onschuldig, weerloos jongetje of meisje. De realiteit is echter complexer dan dat: lang niet alle pedofielen zijn op seks beluste maniakken. Soms zijn het kinderen of pubers zélf die seksuele toenadering zoeken en vaker dan ons beeld ervan doet vermoeden zijn de intenties van de volwassene niet per definitie agressief en kwaadwillend, maar ook liefdevol. De Franse filosoof Michel Foucault (1926-1984), die een uitgesproken voorstander was van soepelere wetgeving omtrent seksuele contacten tussen volwassenen en minderjarigen, sprak in dit verband dan ook van "niet-ontuchtige pedofilie". [...]

Ondersteund door de psychologie ontstond in het juridische domein de notie van 'zedendelinquent', waarmee de wetgever volgens Foucault bewust "een tweedeling creëerde tussen de 'kwetsbare bevolking' enerzijds, zoals kinderen, en de 'gevaarlijke bevolking' anderzijds, zoals de pedofiel." Deze tweedeling bereikt haar hoogtepunt in de jaren dertig en veertig, toen in de media de pedofiel voortdurend werd voorgespiegeld als een psychopaat op zoek naar een weerloze prooi. Pedofiel werd synoniem met 'kinderlokker'. Foucault waarschuwde voor deze beeldvorming - niet alleen omdat ze niet realistisch was, maar vooral omdat hij vreesde dat ze zou uitmonden in een "samenleving van gevaren", waarin twee groepen tegenover elkaar zouden komen te staan: "Zij die in gevaar zijn aan de ene kant en zij die het gevaar zijn aan de andere". Volgens Foucault zou seksualiteit daardoor worden beschouwd als een "permanente bedreiging" die als een soort "alomtegenwoordige fantoom boven alle sociale relaties tussen alle leeftijdsgroepen hangt". [...]

Deze beeldvorming leidt ertoe dat ons rechtssysteem zich, zoals Foucault voorspelde, steeds meer richt op de preventie van misdaden dan op de bestraffing van daadwerkelijke misdaden zélf. Zo werden onlangs in Zwolle acht mensen gearresteerd, alleen op verdenking van het downloaden van en kijken naar kinderporno. En Norbert de Jonge, medeoprichter van de PNVD, werd op grond van zijn ideeën de toegang tot zijn studie pedagogiek ontzegd - zónder dat hij ooit van ontucht was beschuldigd, laat staan veroordeeld. Hoe begrijpelijk sommige voorzorgsmaatregelen ook zijn, een ding moet dan ook niet uit het oog worden verloren, namelijk dat een risicoloze samenleving én een rechtsstaat nooit samengaan. Het een sluit het andere immers uit.

bron: Artikel: 'Pas op, kinders! Overal ligt seks op de loer - Michel Foucault waarschuwde dat seks als permanente bedreiging zou worden gezien. In Eindhoven is het zover' door Rob Wijnberg; robwijnberg.nl/site/blog/essay-zin-84-seksualiteit-als-een-permanente-bedreiging; nrc-next; 21 oktober 2009